บ่ต้องตกใจดอกพี่น้อง ฟังบ่ผิดดอก
เฮ้ดจั่งได๋ได้ บ่มีนกมีกะปอมให่ก้อยคือเผิ่นเนาะ
ไปเห็นกบสี่เหลี่ยมมาจากร้าน กะเลยสิก้อยลองเบิ่งสั่นเด๊ะ
อัน...หย่อนกระทู้ก้อยนกกะทาของพ่อไหย่ดุลย์นั่นล่ะเลยอยาก
กบเมืองผาหลั่งมันเป็นโตจั่งซี่ล่ะพี่น้องเอ๊ย...มาเบิ่ง
สงสัยกบบ่เคยถืกแดดจั่กเถื่อเนาะ ขาขาวจู๊นพู่นเลย ฮิ๊ว...
ซาวเกียเอียบไว่คืนนึง แล่วกะเปิดไฟอ่อนๆ เป่าด้วยพัดลมให่มันแห้งๆจั่กหน่อยก่อน
จั่งค่อยเร่งไฟแฮงจี่ให่มันแห่มๆ ฮ่วย....หอมตั่วล่ะนั่งฟังเพลงท่ายุเทิ่งเฮือนกะได้กลิ่น
ดนบ่นาน ได้ยินแต่เสียงกบฮ้องจ๊ากกกกกกก....เติ่ง เติ่ง เติ่ง....ปัง! เลยพี่น้อง เสียงกบแลนหนีไปลี่ในห้องน้ำ
...โอ๊ะ เสียงผาหลั่งตื่นกบในเตาอบแลนหนีไปอักลี่ในห้องน้ำ ข่ะน้อยโลดตกใจอย่างแฮง นึกวาแผ่นดินไหว
ฟ่าวแลนลงไปส่องเบิ่งเผื่อมีการตายเกิดขึ้น ลงไปเห็นต่ะพ่อไหย่ผาหลั่งแง้มประตูห้องน้ำส่องหน้าออกมาพ้อว่อยุ
เพื่อเพิ่นสิได้ทำการเจรจาตกลงกันในกรณีนี้ที่เกิดขึ้นอย่างสะเทือนขวัญของเพิ่นหลายพ่ะนะ...
"ข่อยเกิดหย่านเจ้าแล่วล่ะเฒ่าอันนี่ คั่นกบจิบเบิ่ดโลกนี้ไป คั่นมันสูญพันธุ์ไปจากโลกนี้แล่ว
เจ้าอย่ามาปาดขาโต่ยข่อยไปจี่เด้อเฒ่าเด้อ ข่อยเกิดหย่านขึ้นมาจับใจคึดนำขาโต่ยจ่ะของอย่างแฮง
ตอนที่เห็นขากบถืกจี่ในเตาอบ" วาซ๊าน เพิ่นวา
โอ๊ย...ผาหลั่งเริ่มคึดหยากคาเถื่อมื่อได๋มื่อนึงตื่นขึ้นมาแล่วบ่พ้อขาเจ้าของ พ่ะนะ
หย่อนคุณเมียที่รัก หักขาไปจี่วาหนิ่แม๊....ชี้โพรงให่กระรอกคั่กๆ ตั่วหนิ่
"เอ๊อ....คั่นฮู้จั่งซี่แล่วกะอย่าปากหยากเด้อ เว่าให้จำฟังควมเมีย อย่าเฮ็ดให่ได้กริ๊วหนา...ขาเจ่าบ่ยังแท้ๆ"
ข่ะน้อยได้ทีนั่นนา เลยสำทับคำปลอบใจเพิ่นไปสั่นดอก ฮ่ะฮ่า....ฮิ๊ว
แต่มานั่งซอมเบิ่งรูปภาพขากบแล่วกะเป็นตาหน่ายเจ่าของคือกันเด๊ะเนาะ
กะเป็นตาให่เพิ่นหย่านยุดอก....ตาอิโตนกบนำ แต่กะเฮ้ดจั่งได๋ได้คุณกบที่เคารพเอ๊ย....
กะหย่อนควมมันทุกข์มันหยากหลายนี่หล่ะ อีพ้ออีแมเพิ่นพาหาอยู่หากิน
เพิ่นหามาใส่ปากใส่ท้องลูกเต้าเพื่อให่ได้รอดพ้นจากควมอดอยาก
ไหย่เป็นคนมากะหย่อนแนวหมู่นี่ล่ะเนาะ...
ด้วยควมขอบคุณเด้อคุณกบทั้งหลายเอ๋ย
ที่ซุมหมู่เจ้าได้สละชีวิตเพื่ออุทิศร่างเป็นอาหารของผู้คนตลอดมา
ในควมอิ่มอร่อยจากรสชาติของอาหารที่ซุมหมู่ข่อยได้รับมา
กะขอส่งพรไปต่อให่ซุมหมู่เจ้าจงไปดีมีสุขในภพภูมิที่ดีกว่าเด้อ...สาธุ
โด๊ยข่ะน้อย
Bookmarks