หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 3 หน้า 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 30

หัวข้อ: อยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ สาวส่าเมืองอุดร
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    ที่อยู่
    Hattiesburg, MS , USA
    กระทู้
    1,168

    อยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง

    วันเวลาหมุนเปลี่ยนชีวิตคนเฮากะเปลี่ยนแปลงกันไป ช่วง 3-4เดือน ชีวิตของสาวส่าเมืองอุดรได้เปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ กับชีวิตของการเป็นคนดูแล ทำงานฟามไก่ ได้เปลี่ยนแปลงไป มาเป็นกุ๊ก ร้านอาหารไทยแห่งหนึ่ง แห่งเมือง Hattiesburg ก่อนที่จะมาเป็นกุ๊ก ต้องหอบเอาชีวิตของแก้วตา และดวงใจ ของสาวส่าเมืองอุดรมานำ บ่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนสามแม่ลูกเฮาก็ต้องไปนำกัน หลังจากออกจากบ้านของผู้มีพระคุณที่ได้นำพาชีวิตสาวส่ากะลูกชายมาถึงเมืองนอก ก็มาอาศัยอยู่นำเพื่อนคนหนึ่งที่สาวส่าเคยเอารูปมาโพส อยู่ได้บ่นานก็ต้องออกจากบ้านของเพื่อน มีงานเป้นหลักแหล่งก็ต้องออกมาหาที่อยู่ของเจ้าของ คนเฮาจะเป้นหมู่กันขนาดไหนก็ต้องมีความเกรงใจจะให้อยู่อาศัยหมู่ไปตลอดคงจะเป็นไปบ่ได้ หลังจากหาที่พักได้แล้ว หาโรงเรียนให้ลุกได้แล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน จอยเฮ้ดงาน6มื้อ มื้อหล่ะ10ชั่วโมงแทบบ่มีเลาอยู่กับลูก ลุกจอยสองคนต้องอยู่กันเอง ส่วนจอยก็สิซื้อแนวกินใส่ตู้ให้ บ่แม่นอยากปล่อยลูกอยู่แบบนี้แต่เพราะความจำเป็น และหวังสักมื้อหนึ่งคงจะดีขึ้น
    ก่อนที่จอยจะเป็นกุ๊ก จอยต้องฝึกงานอยู่10มื้อ หลังจากนั้นก็มาลงมือเฮ้ดกับข้าวให้ลุกค้า โดยมีเจ้าของร้านยืนคุมเพราะเผิ่นบ่ทันกล้าปล่อยย้านกับข้าวออกมาบ่ดี เจ้าของร้านจอยมี3คน คนเจ้าของร้านแท้ๆๆนั้นเผิ่นเติบโตอยู่อเมริกา นิสัยเลยออกทางฟารั่ง คำเว้าคำจายามเลาเคียดนี้คนฟังต้องน้อยใจ น้ำตาไหล พุ้นหล่ะจ้า แต่พอเลาอารมย์เย็นลงก็ดีเอง แต่จอย มักหยอกแต่เลาหล่ะยามเลาอารมย์ดี ยามอารมย์ฮ้ายนี้บ่กล้าฮอดสบตา ย้านอยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง ยามเฮ้ดแนวกินบ่ดีนี้เว้าออกมาแจ้งๆๆเลยบางเทื่อก็น้ำตาไหล แต่ก็อดเอาเพราะเฮาเฮ้ดบ่ดี แต่ก็ดีแน่เจ้าของร้านผู้หญิงเลาเว้าดี ให้กำลังใจแล้วก็สอนจอยดีคัก สุมื้อนี้ เลากล้าปล่อยจอยเฮ้ดอาหารแบบบ่คุมเลย แต่ก็ต้องผ่านน้องสาวเลาคั้นบ่งามก็ส่งกลับมาหาจอย แล้วก็เฮ็ดใหม่
    ครั้งแรกของการเป็นกุ๊ก เคยจับทัพพีตะหลิวกะแต่ตอนเฮ้ดแนวกิน กินกันเอง แต่มาเฮ้ดงานนี้ ต้องใส่ความตั้งใจ และความรักของการทำงาน เมนูอาหารที่จอยต้องเฮ้ดมีทั้งเบิด50รายการ อาหารไทยล้วนๆๆ จอยต้องจำรายการอาหาร อย่างเช่น Number 16 ผัดเม็ดมะม่วง จอยต้องคิดหล่ะ ใส่ยังแน่ รูปแบบของผักที่ใส่เป้นแบบใด๋ ซอยยาว หรือ ซอย สี่เหลี่ยม ยามผัดนี้กะอย่างผัดโดน ผัดโดนนี้มันสิบ่งามสีของผักมันสิบ่สด แรกๆๆจอยนั่งท่องนอนท่องพุ้นหล่ะจ้ากว่าจะจำได้เบิด สุมื้อนี้ มาเลยจำได้เบิดสิมาหมายเลขได๋กะดาย จนเฒ่าแก่ของบอกจอยว่าจอยความจำเก่ง เรียนรู้งานได้ไว แต่อยู่หมายเลขหนึ่งจอยจนจะยอมแพ้ Number 23 จ้า ข้าวผัด นี้หล่ะจ้าแต่ผัดยากคัก ข้าวผัดอยู่บ้านเฮาง่ายคักมาผัดให้ ฟารั่งกินยากๆๆ ผัดโดนข้าวกะแข็ง ผัดไวข้าวบ่หอม เดียวกะดำแน่เป็นไปทั่ว คั้นมีคนสั่งยามใด๋จอยเอิ้นแต่ เจ้าของร้านหล่ะมาผัด บ่งั้นก็น้องสาวเลา อยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง แต่บางเทื่อเผิ่นยากจอยก็ลงมือเอง มื้อนั้น เจ้าของร้าน เลาสอนจอยผัดอยู่เกือบ 10เทื่อ ค่อยได้ ขาดทุนอยู่ดอก เลาว่าหมายเลขอื่นยากกว่านี้ผัดได้ ข้าวผัด เฮ้ดบ่ได้เสยเลาว่า55555
    กุ๊ก คือจอยเป็นกุ๊กหัดใหม่ จากบ่เคยเฮ้ดมาก่อน แต่ก็บ่ฝึกยากเพราะความตั้งใจของการต่อสู้ชีวิต เพื่ออนาคตของแก้วตาดวงใจ เฮาคนเป็นแม่ต้องเฮ้ดได้ กุ๊กร้านอาหารหลายคนอาจจะเคยผ่านมาก่อน มันบ่ง่ายเอาสะเลยจอยว่า สุมื้อนี้ ข้อมือ กับ นิ้วมือจอยปวดคัก ยามเช้านิ้วมือจอยว่าแม่นปอบหยิบมันจังอยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง บางมื้อซอยไก่ ซอยผัก แกะกุ้ง ซอยอยู่ดีๆๆ มีดบาดมือ บาดนิ้วกะมี ผัดอยู่ดีๆๆน้ำมันกระเด็นใส่ นำแขนจอย มือจอย มีแต่รอยน้ำมันกระเด็น รอยมีดบาดสุมื้อนี้ คนบอกว่าคั้นบ่มีแผลพวกนี้ก็บ่แม่นเฮ้ดงานร้านอาหาร ถึงจอยจะเงียบหายไปแน่ ก็บ่แม่น ลืมพี่น้อง ลืมเอื้อย ลืมหมู่พวกเด้อจ้า กลับมาฮอดห้องกะเมื่อย อาบน้ได้ก็นอน บางมื้อก็หลอยเข้ามาฟังเพลงอยู่แต่บ่ปาก ปวดมือ ข้อมือ มันพิมยาก ยังรักและคิดฮอดบ้านมหาหลังนี้คือเก่า ขอบคุณ เจ๊ปุ้ย หลายๆๆ ที่ซ่อยเหลือจอยกับลูก
    จอยเอารุปมาฝากจ้า คนด้านซ้ายนั้นเจ้าของร้านจ้า ส่วนคนเสื้อสีส้มนั้น น้องสาวเจ้าของร้าน อีกคนกะ หมู่เฮ้ดงานนำกัน ประเทศเพื่อนบ้านเฮา คนฟิลลิปินจ้า

    อยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง
    ส่วนรูปนี้ถ่ายกับเจ้าของร้าน น้องอีกคนนั้นเป้นคนไทย แกมาเรียนแล้วก็เฮ้ดงานไปนำ

    อยากเล่าให้ฟังกับการเปลี่ยนแปลง
    มื้อนี้เอาไว้แค่นี้ก่อนเนาะจ้า รักและคิดฮอดพี่น้องสุคนเด้อจ้า
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สาวส่าเมืองอุดร; 28-03-2011 at 08:18.

  2. #2
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ หล้า
    วันที่สมัคร
    Mar 2010
    กระทู้
    42
    ขอเป็นกำลังแรงใจไห้เด้อจ้าสาวส่าเมืองอุดร

  3. #3
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ลุนนี ศรีเกษ
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    ศรีสะเกษ กรุงเทพ จอมเทียนชลบุรี
    กระทู้
    789
    บล็อก
    1
    ดีแล้วละจอยเอย เป็นมาดามฟาร์มไก่กะบ่อมัก อยากออกมา ได้งานนี้กะดีแล้ว ถืกร้านแม็คโดนัลลืสิยากกว่านี้อีก เพราะว่ามันบ่อแม่นอาหารบ้านเฮา ถ้าคนเราเอาใจใส่งานมันดีเบิดละจ้า ถือว่าทำงานด้วยใจรักและรักงานด้วยใจจริง ทำงานอะไรก็เจริญจ้า(49รายการได้ส่ำผัดข้าวผัดสิบเทื่อท่อนั้นส่างมัน) ป้าถิ่มขนมปัง(รายการเดียว)มันบ่อฟูงามคือหมู่เขาหลายกว่าเจ้าอีก(บ่อได้นับ)นกเป็ดน้ำกินจนบ่ออยาก อิอิ
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ลุนนี ศรีเกษ; 28-03-2011 at 09:11.

  4. #4
    ดีเจ นักจัดรายการ สัญลักษณ์ของ บักขามป้อม
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    อิสานบ้านเฮา
    กระทู้
    610
    บล็อก
    5

    เอื้อยใหญ่สู้ๆ

    เข้ามาเป็นกำลังใจให้เอื้อยใหญ่เด้อจ้า น้องเชื่อว่า ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ :l-

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แจ่มใสยิ้มสวย
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    USA
    กระทู้
    961
    บล็อก
    18
    เป็นกำลังใจด้วยคนค่ะ พี่น้องก็ทำงาน ตอนนี้ก็ผจญภัยกับพี่แมกซิกันทุกวันเหมือน แต่ดวงชะตาเป็นได้แค่สาวโรงงานแหละจ้า อยากทำงานร้านอาหารไทยบ้างไม่เห็นมีร้านไหนรับพี่เลย

  6. #6
    สมาชิกที่ยังไม่ยืนยันอีเมล์
    วันที่สมัคร
    Jan 2009
    ที่อยู่
    บ้านละเอาะ ต.จีกแดก จ.สุรินทร์
    กระทู้
    446
    บล็อก
    1
    ป๊าดคือเก่งคักเนาะ เมนู 50 อย่าง เฮ็ดได้ในเวลาอันรวดเร็วกะสุดยอดแล้ว .....ข้าน้อยทอดไข่ยังบ่แซบคันคนอื่นกิน แต่เจ้า่ของแซบหมด...

  7. #7
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ สาวส่าเมืองอุดร
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    ที่อยู่
    Hattiesburg, MS , USA
    กระทู้
    1,168
    ขอบคุณทุกแรงใจจ้า แม่นเนาะน้องขามป้อม เอื้อยกะว่าสั้นหล่ะฟ้าหลังฝนย่อมดีกว่าเสมอ

    ป้าแดงจ้า จอยบ่แม่นว่า อยู่เป็นมาดามไก่มันกะดีดอกเด้อจ้า อย่าให้เว้าเถาะจ้า บ่แม่นมาดามเด้อจ้า คนงานมากกว่า แถมถูกเขาเหยียบหย่ำจิตใจสุมื้อมันกะบ่ไหวหล่ะจ้า ออกมาสู้แบบนี้ยังมีความสุขกว่าบ่ต้องมาเจ็บช้ำน้ำใจกับคำถูกของคนที่เฮาฮักสุมื้อ สุนาทีที่เฮ้ดงานนำกัน คือคำเขาว่า คับที่อยู่ได้แต่คับใจมันอยู่ยากเด้อจ้า ข้าวผัดนะมันกะบ่ได้ง่ายดอกจ้า มันผัดออกมาขายให้ฟารั่งเนาะ บ่มาอยู่จริงๆๆก็บ่รู้ดอกจ้า มันกะยากแน่ยุ จอยว่านะ

  8. #8
    ท่องเวบ สัญลักษณ์ของ pui.lab
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    ที่อยู่
    โสดไม่มีใครเอา หรือว่าเราไม่เอาใคร
    กระทู้
    8,954
    บล็อก
    9
    เป็นกำลังใจให้เสมอจ้าจอย พอมีหยังให้ซอยก็พอซอยได้เด้อจ้าบ่ต้องเกรงใจ


    งานหนัก แต่หน้าตาสดใส สุดยอดดดดดดดดด
    บ้านมหาดอทคอม เว็บไซต์ส่งเสริม ศิลปะ วัฒนธรรมไทย ศิลปิน ความรู้ออนไลน์
    st1: มิตรภาพและรอยยิ้ม กับดีเจคนไกลบ้าน st1:

  9. #9
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ Thadjunior
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    กระทู้
    150
    เป็นกำลังใจให่คนสู้ชีวิตเด้อจ้า

  10. #10
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ สาวพุเตย
    วันที่สมัคร
    Apr 2009
    กระทู้
    298
    เตยมาเป็นกำลังใจให้เอื้อยจอยจ้า สู้ต่อไปอย่าหยุดยั้ง ขอให้เฮ็ดข้าวผัดได้ไว ๆ เด้อจ้า อยากลองซิมฝีมือเบิ่งเด้ อิอิ

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 3 หน้า 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •