...ถือกะต่าอ้อนต้อน ชวนเอาอุ่น ดอกมันปลา
ไปหาชมมาลา อยู่ดงแดนด้าว
แบกเอาไม้คันส่าว ไปนำ พอได้แหย่ มดแดงน้อ
คันแม่นหมาน คงสิได้ กินก้อยไข่มดแดง
แดดแฮงแฮงตาเว็นคล้าย ตกยามบ่ายระอุอวล
กะเลยซวนคนฮัก นั่งเซาหยุดยั้ง
นั่งลงไปใต้ฮ่มไม้ ดอกมันปลา พวมออกดอก
ส่งกลิ่นหอมอูดเอ้า มาเข้าใส่ดัง
ฟังเสียงลมพานต้อง ใบตองกุง ขูหล่น
นกกาเวาโหวกเหวกฮ้อง คือมันท้วง หมู่คน นี่ล่ะ
นั่งอยู่โดนใต้ฮ่มไม้ เย้าหยอกนางแพง
อ้ายเด็ดเอาดอกมันปลา มาสอดแซมผมน้อง
ตาสองตาอ้ายมองจ้อง นางเอ้ย เจ้ายิ้มม่าย
อ้ายเลยหอมแก้มน้อง นางหล่ากะบ่หวง
ดวงเอ้ยดวงดอกไม้ ซ่อนกลิ่นถวิลศรี
คันบุญมี สิไปขอ แม่นาง เอามาซ้อน
แต่ว่าในตอนนี้ ปัญหามี ให้ถ่าก่อน เด้อนาง
อย่าฟ้าวหาผุอื่นซ้อน ลืมอ้าย ผุฮักนาง เด้อหล่าเอ้ย....
:l-:l-:l-
Bookmarks