การเฮ็ดนาสุมื้อนี้ เพิ่นทำนาแบบใหม่ ลืมคันไถแอกอ้อง บ่มีเอื้ออ่าวหา
ซุมพ่อลุงแม่ป้า พากันใช้แต่ควายเหล็ก ซื้อเอามาแต่นำเจ๊ก ผ่อนดาวน์กะปานนั้น
โฉนดที่ประกันไว้ ยืมเงินทุนไปใช้จ่าย บ่ว่าน้องและอ้าย จำนำไว้ถ่าเฮ็ดนา
ฝนบ่ตกลงจากฟ้า ได้ทนทุกข์อุกหัวใจ น้ำตาไหลรินนอง ดั่งฝนเดือนเก้า
คนพากันแสนเศร้า เหงาในทรวงจนว่าจ่อย แฮ้งอีโม่นเมากลอย หยังบ่ส่ำพวกหมู่นี้ ผู้เป็นหนี้ได้นั่งเหงา
หนี้ย่อนลูกย่อนเต้า อยากได้รถมอเตอร์ไซค์ แพงปานได๋กะไปดาวน์ ลุกบ่าวสาวได้ขับซิ่ง
เพลงสตริงพาเด็กเพ้อ หลงละเมอลืมฮีตเก่า ฮีตสิบสองคลองแต่เค้า บ่มีได้เชื่อถือ
คนสมัยซุมื้อ เป็นตาหน่ายตามเคยเห็น ปุ๋ยใสนากะเงินเซ็น พร้อมที่นอนหมอนมุ้ง
เซ็นไว้หลายกะเลยหยุ่ง ยามจำเป็นขอเซ็นก่อน ซื้อตู้เย็นกะเงินผ่อน ซื้อทีวีกะเงินผ่อน
เซ็นฮอดเป็ดไก่น้อย เดือนสามคล้อยเพิ่นสิถาม
พวกนายทุนหัวย้ามๆ ชาวบ้านนั่งน้ำตาไหล อุกหัวใจเด้น้อ ไดทุกข์จนฮนฮ้อน
ออนซอนเด้คนเป็นหนี้ เงินบ่มีนั่งกอดเข่า ข้าวบ่มีสิขึ้นเล้า ขายเหมิดแล้วแต่อยู่ลาน
ตามซอมเบิ่งทุกหมู่บ้าน บ่แตกต่างพอๆกัน หนีไปไผ๋ไปมัน ดิ้นรนคนเดี๋ยวนี้
ซุมหนึ่งหนีไปตัดอ้อย หลายคนลอยลงเมืองล่าง ไปทำงานรับจ้าง อดพอได้แน่กะไค
ลางคนหนีลงไปใต้ ไปอยู่ไฮ่เก็บกาแฟ หลายคนแซไปสวนยาง ห่างกันไปคนละที่
ออนซอนเด้คนเป็นหนี้ เงินบ่มีหยุ่งกันใหญ่ ไฟบัลลัยกัลย์ลุกไหม้ ให้เฮาฮ้อนฮ่วนฮน...
Bookmarks