รอรัก...วันสงกรานต์

[นู๋น้อย]

ฝ้ายผูกแขนคำเว้า สีขาวๆมัดแขนส่ง
ใจประสงคือคำอ้อน ตอนเอิ้นเข้ารับขวัญ
สุดดีใจจนบ่กลั้น น้ำตาหล่นบนฝ้ายขาว
บอกว่าสาวดีใจหลาย ว่าอ้ายชายบ่ลาร้าง

คิดเห็นหว่างยามแห่ฆ้อง เสียงตีกลองดอกไม้แห่
ผู้เฒ้าแก่คอยฮดน้ำ ยามค่ำพ้อมบาดแห่มา
ดอกไม้ป่า คูณเหลืองต้น ดอกไม้โพนอ้ายเด็ดป่อน
แซมผมนางและกล่าวต้อน ว่านางหล่าจั่งแม่นงาม

ยามเมื่อคนมาฮดน้ำ น้องยังหันเอาหลังเผิ่ง
ย้านมีคนเด่มือเถิ่ง เอามือยาวปะแป้งน้อง สองพวงแก้มอ้ายว่าหวง
พอว่าปานถืกบ้วง ยามคนห่วงปะแป้งสาว อ้ายเอามือยาวๆคอย ปัดกันไว้
อยากเด้อยากให้ฮอดมื้อมาใกล้ สงกรานต์มื้อนัดว่า
จักเล่นน้ำ กินจี่ปลา ทางสงพระม่วนอีกพร้อมใจนางน้องแฮ่งคะนิง...เด้อ้ายเอ่ย

ใกล้สะได้เมือแล้วบาดนี้

[Thadjunior]

:l-:l-:l- นำแนจักน่อย
....อย่าสุลืมเด้อหล่าสงกรานต์ไกล้มาอ้ายถ่าสิพ้อพบ
ไกล้สิจบละไป่น้องอ้ายคองถ่าสิพบเจอ
ไปเฮียนไกลต่างบ้านจากไปนานอ้ายฮอนฮ่ำ
อ้ายคึดนำแต่อี่น้องเฮียนจบแล้วอย่าสุลืม
เงินที่ยืมเขามานั้นส่งไป..ใช้พอบ่
อย่าลืมเด้ออี่หล่าคนกู้แม่นผู้ได๋
ถึงสิทุกข์ยากไฮ้เฮ็ดจั่งใด๋อยากเบิ้ดทุกข์
จั่งได้มุมาดม้างยืมตังค์ให่ส่งเจ้าเฮียน...ซั่นดอกว๊า

[พลายแก้ว]

ความหวังใสปานแก้ว แนวนิลรัตนชาติ
ฟังวาจา วาทน้องเว้า แม่นเมาเหล้า กะบ่ปาน
จาคำหวานมาเถิงอ้าย ว่าน้องบ่มีมาย มีแต่เกี้ยว ฝั่นเกี่ยว
มีฮักเดียวตั้งแต่อ้าย บ่หมายซ้อน ฮ่วมผุใด๋
สงกรานต์หวังสิได้ ควงพี่ ฮ่วมทำบุญ
ตื่นเช้ามาสิเตรียมของ ใส่บาตรเคียง เทียมซู้
กลางคืนซวนลงเล่น กลางแสงจันทร์ ที่สาดส่อง
เล่นบักอี่ มอญซ่อนผ้า ม้าหลังโปก ฮ่วมพี่ชาย
เดือนหงายหงาย เฮามาเว้า ข้างกองฟาง น้องนัดพี่
ลมทุ่งพัดวี่วี่ อ้ายโอบกอด นารทน้อง สัญญามั่น มัดจำ
คำเอ้ยคำแพงก้อน คึดแล้วแห่งออนซอน อยากย่อมื้อ ย่อค่ำ
ลากตาเว็น ลงแล้วขึ้น ให้มันจ้อ จ่นกาล เบิ่งเด้
มื้อสงกรานต์ อ้ายสิถ่า รออยู่ชานชลา มาหาอ้าย เด้ออุ่น
สิหอมแก้มจุ่นพุ่น ก่อนจูงแขนนารทน้อง เมือบ้านอีแม่เฮา...

:l-:l-:l-(ยากคักบีเอ้ยผุสาวเจ้าของไคแหน่ 5555จั่งว่าเป็น)

[นู๋น้อย]

นี่กะผะสาวเด้อ บ่แม่นผะเฒ้า แต่ยังบ่แม่นผะสาวผะได๋

ชะเง้อชะแง้เฝ้าแต่แลรอคอยอ้ายมา ถึงแต่ตีห้าบ่มีไผ๋มารอรัยเลยหน๋า
รอแล้วรอเล่า กะบ่เห็นเจ้ามารับจักครา กะเลยนั่งสามล้อมา นั่งกินเตี๋ยวถ้าอยู่ตลาดเช้าเอ่ย...



ม่วนๆขำๆ แก้เครียด จักกะหน่อย :,1-:,1-

[พลายแก้ว]

เจ้าสิมาฮอดตีห้า อ้ายมาถ่าแต่ตีสอง
เพื่อมาคองคอยฮับ รับขวัญเจ้าคืนบ้าน
แต่หากกาลอีกนานเนิ่น จักสิเดินไปใสแน่
เลยหาแจหม่องหลับตา นอนถ่านางสิมาฮอด
หาหม่องจอดรถได้ เลยแว่ใส่ชานชาลา
ผ้าขาวม้าคลุมโปง เอนกายลงบนม้านั่ง
ใจอ้ายคิดต่อตั้ง ตรงเวลาตีห้าตื่น
ยามกลางคืนลมเย็นจ้อย นิทราซ้อยแซบสบาย
แม่นยุงหลายอ้ายอดได้ เลือดเหมิดกายอ้ายกะส่าง
ขอแต่นางมาฮอดหม่อง สิหอมน้องชื่นมะโน
เสียงอะโหลๆเจ้าหน้าที่ ขณะนี้..เวลา 06.00 นาฬิกา
ตายละหวานอนเพลิน เกินเวลามาหลายแล้ว
มองหานงนางแก้ว บ่ฮู้แหล่วว่าไปก่อน
ส่วนทางอ้ายกะฮ่ำฮอน นั่งถอนใจงวกพุ้นพี้ คนดีน้องอยู่หม่องได๋...น้อ..

หึยยย มาฮอดกะบ่บอกกันเนาะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

[นู๋น้อย]

นอนหลับ ว่าติ ว่าแม่นบ่มา


นางกะยืนคอยถ่า ทั้งก้มส่องมองหาแม่นไผ๋ละมานอนอุ่น
ผ้าขาวม้าเป็นสีคุ้นๆ คือจั่งเคยเห็นนี่แม่นคุณพี่อยู่บ่น้อ
แต่บ่กล้าขอพบพ้อปลุกให้ตื่น ย้านผิดคน
เดียวจะจนใจนาง หน้าแตกไปอยากอายบ้าน
กะเลยนั่งอยู่ฮั่น เหลียวเบิ่งกันมันคืออยู่
แต่บ่รู้ว่าแม่นอ้าย กะเลยได้ดอกอ่วยทาง

ย้อนว่าท้องนางว่าง ตั้งแต่นั่งจากเมืองหลวง
ใจกะห่วงแต่คิด อยากให้ถึงไวๆฟ่าว
บ่ได้กินฮอดข้าว ลืมหยิบเอาขนมห่อ
บ่มีหยังตกฮอดท้อง นางน้องกะแม่นหิว
รอไปดนจะเป็นตะคิว เป็นเรื่องใหย่ไปเลยล้ำ
ตัดสินใจหาแนวหม่ำ กินจักคำตุนสาก่อน
จั่งโทรหาว่าออดอ้อน ชายมาป้อนนางแหน่เด้อ...


กะคนมันหิว เน๊าะ

[พลายแก้ว]

อ้ายละยืนคอยถ่า หน้าชานชาลาหม่องเก่า
แม้แต่เงากะบ่พ้อ จนคิดท้อห่อเหี่ยวใจ
เสียงตามสายนางโทรบอก ว่าออกมาแล้วล่ะพี่
นั่งกินก๋วยเตี๋ยวถ่ายุพี้ เลยเร็วรี่เร่งรุดไป
ดีใจหลายได้เห็นหน้า มาโสภางามกว่าเก่า
หน้ากะขาวผิวกะเกลี้ยง อยู่เมืองฟ้าซงสะบาย
อ้ายเหลียวหลายจนเธอเว้า เซาแน่..นางเขิน
จิตสะเทินเขินขวย ให้อ่วยหน้าหนีบ้าง
ก้มจนคางสิจุ๋ถ้วย กินก๋วยเตี๋ยวเหลียวหน้าพี่
จักแม่นมีหยังขังข้อ นางหัวร่อบ่าวพี่ชาย..คิก คิก พะนะ
อธิบายให้แจ่มแจ้ง ยอแสดงถึงความต่าง
เส้นก๋วยเตี๋ยวออกดัง เฮ็ดอิหยังจังซี้ ทางพี้เฮ็ดบ่เป็น..ดอกเด้อ...เหอๆ

ผุสาวทางไทเพิ่นกินก๋วยเตี๋ยวแนวนี้ตินาง ..55555 เอิ๊กๆๆๆ