@@ เดือนนี้ถือว่าเป็นเดือนแห่งความสุขของคนไทยอีกเดือนหนึ่ง ซึ่งถือว่าเป็นเดือนแห่งเทศกาลปีใหม่ของไทย คือวันมหาสงกรานต์ หลายคนเตรียมตัวเดินทางกลับต่างจังหวัดกัน สถานีขนส่งทั้งภาคพื้นดินและทางอากาศ เรียกว่าคึกคักกันตั้งแต่สัปดาห์ที่ผ่านมา ก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพครับ
@@@ หลังจากสงกรานต์ก็จะเป็นงานใหญ่ของเว็บบ้านมหาดอทคอม นั่นคือ งานฟรีคอนเสิร์ต (เปิดให้ชมฟรี) เปิดตัวศิลปินในอัลบั้มเติมฝันปั้นดาว ซึ่งผู้ริเริ่มโครงการนี้ก็คือ อ.บ่าวข้าวจี่, อ.เดอะดอน, อ.ธีระปลัด โดยได้รับความร่วมมือจากพวกเราร่วมกันจัดทำขึ้น ก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี ตั้งแต่แรกเริ่มโครงการ เพราะเป็นของแปลกใหม่สำหรับเว็บบ้านมหาดอทคอม
@@ ชีวิตคนเราก็คงมีแค่นี้แหละครับ เมื่อสิ่งใดที่สามารถสร้างความสุขให้กับเราได้ ก็จงแสวงหาเสียเถิด เพราะอายุขัยของคนเราทุกวันนี้มีไม่มากครับ เมื่อเราพาตัวเองเดินออกนอกบ้าน เราจะพบประสบการณ์ที่แปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่ต้องนำพาตัวเองไปในทางที่สร้างสรรค์และมีสติ บางคนหลงเตลิดเปิดเปิงเข้าป่าเข้าพงแบบกู่ไม่กลับก็มี ไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่ก็เป็นไปแล้ว ก็ถือว่าเป็นกรรมเก่าก็แล้วกัน
@@ สองสามวันที่ผ่านมาผมต้องขออภัยที่ตั้งกระทู้ทำให้หลายคนอกสั่นขวัญแขวน และอาจทำให้เสียบรรยากาศ ไม่มีอะไรครับ ไม่มีอะไร ไม่ได้โกรธไม่ได้เกลียดอะไรใครเป็นการส่วนตัว แต่ผมเป็นคนใจร้อนและขี้รำคาญครับ เห็นใครแหลมไม่ได้ครับ รู้สึกไข้ขึ้น กฎกติกามีไว้ให้คนปฏิบัติตามครับ ที่สังคมมีปัญหาทุกวันนี้เพราะคนเราชอบทำอะไรตามใจตัวเอง จนติดเป็นนิสัย เอ๊ะ ผมพูดความจริงเกินไปหรือเปล่า !!
@@@ ช็อค !! วงการไปตาม ๆ กัน เมื่อดีเจเด็กน้อยไปเยือน "ปั้มน้ำมันฮ่าง" สถานที่สิงสถิตย์ของ "คุ้มสามเสนสัมพันธ์" เพราะถ้าใครไม่มีบุญวาสนา ไหนเลยจะเจอตัวเธอได้ง่าย ๆ เป็นเพราะวันก่อน "อาจารย์ฟ้าสางที่บางกอก" สมาชิกบ้านมหา ลำดับที่ 6 สมัยเริ่มก่อตั้ง ให้เกียรติไปเยือนปั้มฮ่าง พร้อมทั้ง อ.นกแก่ ๆ ที่เดินทางไปราชการ และลุงเดฟ เดินทางไปติดต่องานในกรุงเทพฯ โดยมีทีมงาน "คุ้มสามเสนสัมพันธ์" "คุ้มสายไหม" และ "จุ้มสวนอ้อย"ให้การต้อนรับกันแบบอุ่นหนาฝาคั่ง
@@ ในการนี้ก็ถือโอกาสเปิดตัวเสื้อ "เติมฝันปั้นดาว" ที่จะจัดจำหน่ายในเร็ว ๆ นี้ ให้พวกเราได้ดูกัน เรียกว่า สวยที่สุดเท่าที่เคยมีมา และถูกอกถูกใจกันทุกแบบ ไม่รู้ว่าจะเลือกแบบไหนดี ต่างก็อยากจับจองเป็นเจ้าของกัน ดึงกันไปดึงกันมา จนหนุ่มนอนนา (ทิดรส มักม่วน) ต้องรีบเก็บเข้าถุง เพราะกลัวว่าจะขาดซะก่อน ต้องยอมรับว่าถ้าไม่มีข่าวคลื่นยักษ์สึนามิที่ญี่ปุ่น หรือข่าวน้ำท่วมภาคใต้ มากลบซะก่อน กระแสงานเปิดตัวศิลปินบ้านมหามาแรงจริง ๆ ครับ 555
@@ การจำหน่ายเสื้อและซีดี จะจำหน่ายเป็นชุดครับไม่ได้แยกจำหน่าย ใน 1 ชุด จะประกอบไปด้วย เสื้อกับซีดี สนนราคาที่ตกลงกันไว้คือ 350 บาท ครับ ไม่ได้บังคับซื้อครับ แต่เป็นการขอความร่วมมือ เพราะในการดำเนินงานต้องมีค่าใช้จ่าย หากพวกเราไม่ช่วยกันสนับสนุนก็ไม่รู้ว่าจะเอาเงินมาจากไหนครับ
@@ มีคำถามตามมาว่า ซื้อเฉพาะเสื้อไม่เอาซีดีได้หรือไม่ หรือซื้อซีดีไม่เอาเสื้อจะได้หรือไม่....ได้ครับ... ถ้าแยกซื้อ... เสื้อ 1 ตัว (ไม่รวมซีดี) ราคา 350 บาท หรือ ซีดี 1 แผ่น (ไม่รวมเสื้อ) ก็ราคา 350 บาท รวม 2 รายการ (ต่างกรรม ต่างวาระ) ราคา 700 บาท แต่ถ้าซื้อทั้งสองอย่างพร้อมกันเป็นชุด (กรรมเดียว วาระเดียว) ท่านจะจ่ายแค่ 350 บาท ประหยัดอีกตั้ง 350 บาท แน่ะ ...ก๊ากกกก
@@ มีคำถามตามมาอีกว่า งานนี้จะห่ออาหารการกินไปรับประทานในงานได้หรือไม่ คำตอบคือ ได้ครับ เพราะผมว่าจะห่ออาหารไปจากบ้าน และกรอกน้ำใส่ขวดไปเหมือนกัน ส่วนเครื่องดื่มผมว่าผมเดินไปโต๊ะนั้นโต๊ะนี้ ผมว่าขาผมต้องเป็นเลข 8 แน่ ๆ .... จริง ๆ แล้วก็อยากให้ร้านค้าที่มาร่วมงานกับพวกเราได้มีรายได้บ้างครับ ถือว่าน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ใจเขาใจเรา อย่างไงก็เอาพอท้วม ๆ พอครับ เพราะถ้าหากทุกคนห่อข้าวไปกินกันทุกคน ร้านค้าก็คงจะเข็ดเหมือน "ตอนแมว" แน่ ๆ ครับ คือ ครั้งเดียวเลิก 555
@@ "ครัวใจสลาย" นำโดย "สะใภ้อีสาน" ก็จะบินลัดฟ้าจากประเทศอังกฤษ มาเปิดซุ้มอาหารให้พวกเราได้ลิ้มลองฝีมือ นับว่าเป็นบุญปากของพวกเราที่จะได้ชิมอาหาร ส่วนรายได้หลังหักค่าใช้จ่าย ก็จะร่วมด้วยช่วยแจมกับพวกเราตามเจตนาและวัตถุประสงค์ โดยมี "บ่าวยางตลาด" "ดีเจเด็กน้อย" "สาวบ้านแต้" ร่วมด้วยช่วยแจม หรือใครอยากร่วมแจมด้วยก็ขอให้แจ้งที่กระทู้นี้ได้เลยครับ เอ๊ะ..แล้ว"ครัวฝึกหัด" และ "ครัวเมรี" ว่าไง ๆ ...... สะใภ้อีสานฝากบอกว่าอยากจะรับสมัครลูกมือสาวสวยหน้าตาดีหุ่นเซ็กซี่ใส่เสื้อสายเดี่ยว ประมาณสัก 3 - 4 คนเพื่อช่วยเหลือในการตักอาหารหวานคาว เอ้า..ใครรู้ว่าตัวเองเข้าเกณฑ์ ยกมือขึ้น อื้อหือ...แค่พูดก็น้ำลายสอแล้ว...พูดถึงอาหารครับ
@@ วันงานหลายคนยังสับสนอยู่ ระหว่าง วันที่ 14 เมษายน กับ วันที่ 14 พฤษภาคม เรียนให้ทราบว่า งานจะมีขึ้นในวันเสาร์ที่ 14 พฤษภาคม 2554 ครับ ส่วนสถานที่ไปงานหาอ่านได้ในกระทู้ครับมีรายละเอียดชัดเจน หากไปไม่ถูก จำสถานที่จัดงานให้ดี ๆ และนั่งแท็กซี่ไปครับ หากแท็กซี่บอกว่าไม่รู้จักให้จ้างวินมอเตอร์ไซต์นำทางครับ หากคันที่ 1 ไม่รู้ ก็ให้จ้างคันที่ 2, 3 ต่อไปเรื่อย ๆ เวลาไปก็ให้ตามกันไปเป็นขบวนครับ ผู้คนจะได้พากันแตกตื่น นึกว่าม็อบ 5555
@@ ช่วงสงกรานต์ทางถนนมิตรภาพที่ไปอีสานบ้านเฮา การจราจรคับคั่งทุกปีครับ มีถนนเลี่ยงที่จะออกไปทางฉะเชิงเทรา ไปกบินทร์บุรี ก็มีครับ หรือเมื่อไปถึงสระบุรีให้ตรงไปทางเพชรบูรณ์ แวะไปทางม่วงค่อม ผ่าน อ.ชัยบาดาล (จ.ลพบุรี) ไปทาง อ.ด่านขุนทด (จ.นครราชสีมา) หรือจะไปทาง ต.ลำนารายณ์ ผ่านไปทางลำสนธิ ผ่านไปทาง อ.บำเหน็จณรงค์ ออกถนนสายหลักไปทางจังหวัดชัยภูมิ ออกถนนเลี่ยงเมืองไปช่องสามหมอ ไป จ.ขอนแก่น ไป จ.เลย ไป จ.หนองบัวลำภูได้ครับ
@@ เส้นทางที่แนะนำนี้อาจจะกันดารเรื่องห้องน้ำห้องท่า อาหารการกิน แต่ปริมาณรถน้อย และเมื่อปวดท้องก็สะดวกสบายครับ เพราะผ่านภูเขา วัสดุอุปกรณ์ กิ่งไม้ใบไม้เยอะครับเส้นนี้ หรือถ้าหากรถเสียก็ไม่ต้องห่วงกินข้าวลิงแน่นอน แต่ก็ยังมีป่ากล้วย ป่าอ้อย ไร่มันสำปะหลังข้างทาง ให้พวกเราได้เรียนรู้การดำรงชีพในป่าได้นะครับ ....(เอาฮา)
@@ "เมื่อฝนซาฟ้าก็ใส" ผ่านไปแล้วสำหรับเรื่องเลวร้ายต่าง ๆ นานาของภัยธรรมชาติ ทิ้งไว้แต่ความเสียหายและความทรงจำ นับจากนี้ไปก็จะเป็นการบูรณะซ่อมแซมให้กลับคืนมา แม้จะไม่ดีเหมือนเดิม แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ก็ต้องขอขอบคุณที่น้ำใจคนไทยที่ไม่เคยเหือดแห้งไปจากหัวใจครับ
@@ ก็เหมือนกับโลกไซเบอร์ครับ ย่อมมีกระทบกระทั่งกันเป็นธรรมดา ที่อยู่ได้ทุกวันนี้ก็ด้วยการให้อภัยกันครับ ท่านบอกว่า การให้อภัยคือการปลดปล่อยทาส เปรต อสุรกาย ออกจากตัวเรา หากไม่ให้อภัยกันก็จะทำให้ไม่สนุกครับ เพราะอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะผิดไปหมด มัวแต่นั่งจับผิดกัน แทนที่จะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มันมีประโยชน์ต่อสังคมมากกว่านี้ครับ
@@ ผมต้องขอขอบคุณสำหรับกำลังแรงใจจากพวกเราในทุก ๆ เหตุการณ์ที่ผ่านมา ที่โทรไปให้กำลังใจ และคอยตักเตือนให้ใจเย็น ๆ เพราะบางทีผมอาจทำอะไรลงไปโดยไม่ได้คิด หรืออาจวู่วามไป ก็ต้องขออภัย เรียนตามตรงว่าบางทีผมก็เคยคิดที่จะหันหลังให้กับโลกไซเบอร์เหมือนกันครับ เพราะดูเหมือนกำลังจะสร้างมิตรและศัตรูในเวลาเดียวกัน แต่...แค่คิดที่จะเดินจากไปผมก็ใจหายแล้วครับ คิดถึงพวกเราทุกคน คิดถึงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ และคิดว่าไม่มีสังคมใดจะมีความสุขเท่าสังคมของพวกเราอีกแล้วครับ
เมื่อยามที่ผมท้อก็ได้รับกำลังใจจากพวกเรา ทำให้ต้องหวลกลับคืนมาอีก ความท้อ การหมดกำลังใจก็ย่อมมีเป็นธรรมดาครับ เพราะผมก็คือมนุษย์คนหนึ่ง และผมก็ไม่ได้ยกตนข่มท่านว่าผมดีเลิศประเสริฐศรี หรือเป็นคนสำคัญกว่าบุคคลอื่น ผมว่าพวกเราทุกคนมีความสำคัญเท่าเทียมกัน เมื่อท่านให้เกียรติผม ผมให้เกียรติท่าน พวกเราให้เกียรติซึ่งกันและกัน คอยตักเตือนกันเมื่อทำความผิด และยอมรับผิดในสิ่งที่ทำ รักดูแลห่วงใยกันทั้งในจอและนอกจอผมว่าเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดแล้วครับในชีวิตนี้... เพราะไม่มีใครที่จะอยู่ค้ำฟ้าครับ ยากดีมีจนก็ไปสู่นิพพานเหมือนกันหมดครับ
เอาแค่นี้ก่อนนะครับ ผมคิดว่าผมหาทางลงเจอแล้วล่ะ :l-
"ขอให้เดินทางทั้งไปและกลับโดยสวัสดิภาพนะครับ"
Bookmarks