"เหรียง" เหรียง
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Parkia timoriana Merr. ชื่อพ้อง : P. javanica Merr. วงศ์ : Mimosaceae
ชื่ออื่น : กะเหรี่ยง, เรียง, สะเหรี่ยง (ใต้); นะกิง, นะริง (มาเลย์-ใต้) , สะตือ (ใต้)

ประโยชน์ทางยา
สรรพคุณ : เปลือกต้น -เป็นยาสมานแผล ลดน้ำเหลือง
เมล็ด -เมื่อแก่ตัดส่วนปลายนำไปเพาะให้แตกรากสั้นๆ รับประทานสด หรือดอง รส (รสทางยา) : มัน ฝาด
เมล็ดเหรียง หรือลูกเหรียง หรือหน่อเหรียง มีรสมัน สรรพคุณแก้จุกเสียด ช่วยในการขับลม และช่วยให้เจริญอาหารได้ดี

ลักษณะทั่วไปคล้ายสะตอ มีกลิ่นฉุน เมล็ดรูปไข่ ฝักแก่เต็มที่มีสีดำ เมล็ดในสีดำ เนื้อในเมล็ดมีสีเขียวเข้ม
ขึ้นในที่อากาศชื้น พบได้ทั่วไปในป่าเบญจพรรณและป่าดงดิบ รวมทั้งที่ราบป่าเชิงเขา