โขงเอ้ยโขงมาคั่น แบ่งไทยลาวออกจากกัน ตัดสัมพันธ์ให้ขาดมุ่น
ทูนหัวเอ้ยน้องแก้ว ใจมันแป้วย่อนห่วงนาง
เคยขึ้นโคกดอกต้าง เก็บดอกกระเจียวบาน
เคยควงแขนก่นกินูน ได้หมากเสียมกลับคืนบ้าน
เก็บดอกจานดอกอ้ม แซมผมให้น้องพี่
ผักลิ้นปี่ อยู่เลาะห้วย เก็บมาจิ้มกับป่นปลา
ลงนาวากับนางน้อง ล่องน้ำงึม ตั้งแต่เที่ยง
บ่ายสี่โมง กะยังเคียงข้างน้อง บ่ลาร้างห่างกัน
ไทเวียงจันทร์ล้านซ้าง นางเอ้ย อ้ายยังจื่อ
มือจับมืออี่น้อง กำแน่นบ่อยากวาง
เฮาสองคนแนบข้าง ยืนกอดกันเกลียวกลม
ใจระทมระทวยรัก ย่อนฮักนางสิลาร้าง
มื้ออื่นเด้อสิไกลข้าง ไกลจากสาวคิงบาง กลับโค้งเมืองไทยก่อน
หลอนมีบุญเมื่อหน้า สิมาเยี่ยมอีกเทื่อสอง เด้อหล่าเอ้ย
:l-:l-:l-
Bookmarks