อัศจรรย์

[ทิดจ่อย]

อัศจรรย์ใจล้ำคำสอนผู้เฒ่าเก่า
ภูมิปัญญาเดิมเค้าผญาต้านได้อ่านเห็น
เป็นดั่งคำทำนายแจ้งอุปมาใบ้บอก
นับมื้อไขออกอ้าเห็นแจ้งกระจ่างใจ
ไผผู้เฮียนฮ่ำฮู้ลองอ่านดูคิดให้ถี่
ปัจจุบันสุมื้อนี้เป็นแท้ดั่งผญา
เลยจากปีสองพันห้าประชาไทยให้คิดเบิ่ง
ผ่านมาเหิงหั่งถืกต้องขออิงอ้างให้อ่านทวน
ขอนำเอากระบวนควมเว้าปราชญ์อีสานมาอ้างเอ่ย
พี่น้องเอย....คันผิดพลาดบ่อถืกต้องอภัยไว้ ให้ต่อเติม ...แหน่ถ่อน

ปราชญ์อีสานเผิ่นนั้นว่า

เมื่อพุทธศาสนามาเถิงสองพันห้าโลกาสิไหวหวั่น
คนสิตายอายุสั้นพระอินทร์นั้นใส่กรรม
ผู้ที่ค้ำอยู่ได้ตั้งแต่ผู้อยู่ในศีล
อินทร์หากมาเนรมิตใส่กรรมทำฮ้าย
กลายไปเถิงภายหน้าหลายปีมาแห่งสิติ่ว
คนสิหิวฮอดข้าวตีปล้นหวุ่นวี

ฝูงหมู่กบเขียดฮ้องประกาศอ่านโครงสานส์
ฝูงหมู่งูเภาพิษเงือกกลัวแกรงย้าน
หินฟูน้ำไหลล่องในนที
ปลาบึกขึ้นอยู่ลี้ปลายไม้ดั่งแลน
ปูปลาฮู้เปิดหน่ายวารี
เขากะหนีจากภูผาไปอยู่นาเนาค้าง
เอี่ยนผัดมาเปิดป่องน้ำหนีจากวังตม
ขึ้นไปแปลงฮวงฮังอยู่เทิงปลายไม้
มาลาฮ้างฮามสูญเสียกลิ่น
หงส์คำก้มกราบไหว้พนมน้อมต่อกา
หมากพร้าวมาเปิดหน่ายต้นปะหล่นลงดิน
ครกมองมาหมางเหม็นข้าวเปลือก

เขียดอีโม้สิปลิ้นขึ้นขี่คองู
หนูไปหากินแมวแล่นวนจนเป็นบ้า
หมาไปท้าชนซ้างขางเฮือนจนว่าหลั่น
จั๊กจั่นผัดมาฮ่ำฮ้องเดือนอ้ายก่อนฤดู
อ้อยสิเกิดเป็นมู้คนบ่ออยู่เป็นสุข
อุกขะหลุกเมืองคนทั่วแดนดินด้าว

ทุกมื้อนี้ถึงทีกะลียุคอุกขะหลุกเมืองคนทั่วแดนฮนฮ้อน
ไฟบัลลัยกัลป์ไหม้ประชาชนพลโลก
คนสิทุกโศกฮ้อนหมองไหม้บ่ออยู่เย็น
เว้นแต่ผู้เข้าซ้นสามห่มโพธิ์ศรี
จั้งสิมีความสุขอยู่เย็นไปหน้า

นบนอบน้อมปราชญ์อีสาน ครูอาจารย์ผู้สอนสั่ง
คันแม่นผิดพลาดพลั้งอภัยไว้ให้สั่งสอน