ชีวิตที่เมืองนอกเมืองนา หลายคนอาจมองว่าดีหรูหรา นั่งเครื่องบินเดินทางไกล เป็นเพราะว่าหลายๆคนทำตัวหรูหราให้เห็น คนที่ไม่รู้จึงคิดเช่นนั้น จริงๆแล้วก็แล้วแต่ค่ะ บางคนโชคดี ไม่ต้องทำอะไรเลยนั่งกินนอนกิน บางคนก็ต้องต่อสู้ดิ้นรน เพื่อให้ตัวเองได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ
วันนี้นั่งคิดไปนั่งมาคิดว่าวันหยุดนี่จะทำอะไรดี มองไปมองมา
เห็นม้านั่งที่ตั้งอยู่ข้างกำแพงรั้วบ้าน โดดเดี่ยว ไม่ค่อยมีใครได้ใช้ประโยชน์จากเขา
คงอันเนื่องมาจาก สภาพที่แก่ชรา เหมือนจะหมดอายุการใช้งาน
เลยถูกทิ้งให้โดดเดี่ยว อย่ากระนั้นเลย
เริ่มโครงการ จากคิดถึงอดีตเคยนั่งมองแม่เย็บเบาะ หรือฟูก ให้ลูกๆ ได้นอนสบาย
แม่มีแค่ผ้ากับเข็ม แม่เย็บฟูก ให้ลูกๆนอนได้ทุกคน รวมทั้งใส่ตู้โชว์
งานบวชลูกชายก็ถวายวัด หรืองานบุญ ก็มีเสื่อ หมอน ฟูกช่วยงานบุญ
เกิดเป็นลูกสาวแม่ทั้งทีทำให้ได้ครึ่งหนึ่งของแม่ แม่คงจะนอนตายตาหลับหมดห่วง
อีกอย่างง่ายๆเหนียวค่ะ เพราะค่าที่รองนั่งแบบ Out Door เนี่ยแพงมาก
ทำเองพอไหวน่า
ตัดผ้าสามชิ้น ชิ้นที่ 1,2 ความยาว= ความยาวม้านั่ง กว้าง = ความกว้างของม้านั่ง
ชิ้นที่ 3 ความยาว = ความยาวโดยรอบของม้านั่งหากผ้ายาวไม่พอก็ต่อนะจ๊ะ กว้าง = 2.5 นิ้ว
ส่วนอันนี้จะทำเป็นใส้ กว้าง = 2.5 นิ้ว ยาว = น้อยกว่าความกว้างของของม้านั่ง 1 นิ้ว
ตัดทั้งหมด 7 ชิ้น
ได้ผ้าครบทุกชิ้น เย็บขอบด้านข้างติดหนึ่งด้านก่อน
นำชิ้นที่เป็นใส้ มาเย็บติดกับชิ้นที่ 1 และ 2 จนครบ 7 ชิ้น หรือ เท่ากับจำนวนช่องที่ทำ
เย็บริมโดยรอบ แต่เว้นช่องว่างใว้สำหรับใสใยในแต่ละช่อง
ใส่ใยให้เต็มในแต่ละช่อง
เย็บปิด
เสร็จแล้วค่ะ
เบาะรองนั่งเสร็จแต่ดูแล้วม้านั่งยังไม่สวยเข้าที่ คงต้องทำอะไรเพิ่มอีกแน่ แต่เห็นเจ้านายว่าต้อง ขัดกระดาษทรายและลงแวนิชใหม่ถึงจะดูดีขึ้นมา และอาจต้องมีหมอนอิงเพิ่ม
นี่แหละโปรเจค "อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย"
Bookmarks