บอกตามตรงว่าคิดมาครั้งใด ก็ยอมรับว่าดีใจและปราบปลื้มใจทุกครั้ง ที่ตนเองได้อยู่ในบ้านมหา
และยิ่งประทับใจอีกครั้งแบบไม่เคยลืมที่ฉันมีพี่ชายที่แสนดี คืออ้ายบ่าวเซียงน้อย ที่อยู่เคียงค้างและอยู่เบื้องหลังความสำเร็จในการแต่งกลอน
แต่งผญ๋าที่คนรู้จัก พี่เขาคือบุคคลแรกที่ให้ความเชื่อมั่นและมั่นใจในการก้าวสู่สังคมแบบเปิดเผยกับข้าวต้มมัด
จากคนที่ไม่เป็นคอม ขี้อาย มองโลกแคบ ไม้เคยสนใจบุคคลอื่นเลยนอกจากตนเองและครอบครัว พี่เขาสอนให้รู้ว่า นอกหน้าต่างจอสี่เหลี่ยมนี้
ฉันสามารถมีสังคม มีเพื่อนและร่วมสนุกได้แบบไม่เดือดร้อนใคร ฉันได้รับแต่สิ่งดีๆๆ พี่เขาไม่เคยโกรธฉันเลยแม้บางครั้งก็ยอมรับว่าตนเองทำผิด
แต่พี่เขาไม่เคยถือสา เราคุยกันแบบพี่น้องค่อนข้างเปิดเผย เราให้กำลังใจซึ่งกันและกัน พี่เขาจะให้คำแนะนำที่ดี สอนให้อดทน ฉลาด และตัวพี่
เขาเองที่สอนให้ฉันอยากแต่ง ผญ๋าตอบ (อยากแต่งให้เพิ่นอ่านคนเดียวค่ะ) ฉันมีรอยยิ้มทุกครั้งที่พูดคุยกับพี่เขา พี่ตลกชอบทำให้หัวเราะ
ยอมรับว่าดีใจที่ได้รู้จักค่ะ อ้ายบ่าวเซียงน้อยคนดี:l-ขอบคุณหลายๆๆอีกครั้งจ้า ขอเป็นกำลังใจให้อ้ายที่รักตลอดไป สู้เด้อจ้าอ้ายบ่าวเซียงน้อย
ถึงลมจะแรง ฝนจะตก ฟ้าจะหนาว ฉันก็ยังจะรักและให้กำลังใจพี่ชายของฉันตลอดไป
จากน้องสาวหล่าค่ะ
Bookmarks