จะเอ่ยคำไหนดีน้อ....

[ระพินทร์]

วันหนึ่ง มีเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าจะได้ยินหรือได้เจอกับตัวผมเอง ....

เธอ ได้บอกลา แบบอาการเรียบๆแสนจะธรรมดาว่า เราเป็นเพื่อนกัน

เถอะ....(ความเงียบเริ่มครอบงำ) .....ได้ยินเสียงหายใจ ....แล้วก็ต่อด้วยคำว่า ....ที่

ระยะเวลาที่คบกันมาเธอได้เติมเต็มสิ่งที่ผมขาดหายไปแล้ว ...และเวลานี้ก็ถึงเวลาแล้วที่

ผมควรจะอยู่กับสิ่งๆนั้น...ทุกอย่างผมพร้อมสมบูรณ์ อยู่ได้ถ้าไม่รู้จักเธอ...แล้วเธอก็ยิ้ม..

พูดต่อไปว่า ...จะเก็บความรู้สึกดีๆไว้อย่างน้อยก็ได้รู้จักคนอย่างผมแล้วเธอก็จากไปด้วย

รอยยิ้มที่มีความมึนงงของผมปะปนอยู่....แล้วทำไมเธอไม่ถามผม

เลยว่าหัวใจผมพร้อมให้เธอจากไปหรือเปล่า.....

ถ้าเป็นคุณจะพูดกับเธออย่างไรครับบอกผมที