ธุจ้า สวัสดีจ้าพ่อแม่พี่น้องชาวบ้านมหาของเฮา มื้อนี้ นู๋น้อย มีแนวมาฝาก เนื่องจากว่าช่วงสงกรานต์ได้เดินทางกลับบ้านศรีสะเกษ ไปพร้อมครัวมีพี่ชาย พี่สะใภ้ และลูกน้อยสุดที่รัก 2 โต :l- เพราะว่าพี่ชายเผิ่นเฮ็ดผ้าป่าเมือบ้านไปสมทบทุนสร้างหอระฆัง และตามทำเนียมปฏิบัติ ซึ่งกะจักไผ๋บุ๊เป็นคนกำหนดขึ้นมา แต่กะถือเป็นเอกลักษณ์ของคนอิสาน บ่แม่นแต่ว่าทางศรีสะเกษ ดอกน้อจ้า นั้นกะคือ ของขวัญให้กับคณะผ้าป่า หรือ ผู้ที่เป็นแขกไปเยี่ยมยาม บ่ว่าจะเป็นผ้าขาวม้า ผ้าแพรขิด หมอนขิด ฝ้ายผูกแขน เครื่องลางของขลังต่างๆ หรืออื่นๆเท่าที่ท้องถิ่น หรือหมู่บ้านนั้นๆจะหาได้ และทางบ้ายนู๋น้อยกะคือกัน ชาวบ้านได้ส่อยกันเอา หมอนขิด ลงไปวัดในมื้อบุญเพื่อจะเป็นของฝากต้อนให้กับ คณะผ้าป่า หรือ ประธาน กรรมการ ที่หาผ้าป่าไปสมทบ แต่เนื่องจากว่า หมู่บ้านเป็นหมู่บ้านน้อยๆ กะเลยแต่มาบ่หลาย
หมอนขิด เป็นงานหัตถกรรมพื้นบ้านที่อยู่คู่กับคนอิสานมา ดนเติบแล้วตั้งแต่นู๋น้อยเกิดมากะเห็น ผู้เฒ่า ผู้แก่ ป้า อา แทบจะทุกครัวเรือนที่จะต้องมี กี่ตำฮูก กางยุใต้ถุงเฮือน หลังจากแล้วจากไฮ่จากนาช่วงหน้าแล้ง บ่ได้เฮ็ดหยัง พวกแม่ยิงเผิ่นกะจะ กางกี่ตำฮุก บางเฮือนกะเฮ็ดหมอน บางเฮือนกะเฮ็ดผ้า(โสร่ง) บางเฮือนกะตำซิ่นไหม ซิ่นหมี่ หรือบางเฮือนกะตำผ้าขาวม้า เอาไว้ใช้เอง หรือเป็นของฝากตอนกับญาติผู้ใหญ่ในโอกาสสำคัญๆ หรือ ถ้าเฮือนได๋จะ เอาลูกเขย จะ ตำซิ่นไหมไว้สมมาย่า (เว้าง่ายๆว่า เฮ็ดเครื่องสมมา) ตามวาระตามโอกาส กะว่ากันไป เว้าความเป็นมาพอสังเขต แล้วเน๊าะจ้า กะมาเบิ่ง ลายหมอนขิด ทางศรีสะเกษ เบิ่งว่า จะเป็นแนวได๋ มีลักษณะคล้ายหรือแตกต่างจาก ทางอื่นบ่
แต่จะมีลายหยังแหน่ กะจำบ่ได้คือกัน อิอิ พินาเบิ่งจ้า
แต่เก่าว่าเฮือนได๋ลูกสาวเฮ็ดซิ่นหมี่ ซิ่นไหมเป็น เก็บหมอนขิดลายงามๆ เบิ่งเฮือนแล้วมีหมอนขิดเต็มตู้ งานบ้านงานเฮือนบ่บกพร่อง เผิ่นว่าแม่ย่ามักคักค่าดองแพงปานได๋กะบ่ต่อ แต่กะจักแม่นบ่ดอกพี่น้องบ่ทันเคยมีประสบการณ์ฟังจากปากผุเฒ้าผุแก่เว้าสู่ฟัง
แต่สมัยนี้คึดว่า ค่าดองจะแพงตามวุฒิการศึกษาและฐานะของฝ่ายญิง หรือ มรดกตกทอดอั่นได้แก่ ไฮ่นาตากล้า มีหลายกะค่าดองแพง เท่าที่เห็นซานดอกหว่า
ธุจ้า จบข่าวก้อม ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้เกียรติเข้ามาเยี่ยมชมกะทู้ เด้อจ้า :*-
Bookmarks