ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้ขาว
เฝ้ามองดวงดาวบนฟากฟ้า
เห็นแสงส่องประกายระยิบมา
ทอดทอแสงแห่งดาราใช่ไหมเอย
ไม่ใช่สายใยจากใจเธอ
ไม่คิดเพ้อหลงไปเพียงใจฉัน
ซึ้งอยู่ว่านั่นแค่ธรรมชาติแบ่งปัน
แต่ในใจก็พลัน..อบอุ่น..ยามต้องดล
ก็แค่..ตรงนั้น..เพียงเท่านี้
ยามเมื่อคราวหมองศรีปรีย์ดีสม
แม้เพียงน้อยนิดมีสิทธิ์ต้องอภิรมย์
ให้ชื่มชมอารมณ์ศิลป์ยินดีเครง
[MUSIC]http://dc310.google.co.th/img/83057502/e059753/dlink__2Fdownload_2FXkVrBo1L_3Ftsid_3D20110504-094559-783ad30f/preview.mp3[/MUSIC]
Bookmarks