คำว่ารัก ปักห่วงหา พาใจฝัน
คิดถึงกัน วันหลายหน จนหวั่นไหว
บอกกี่คน จนเค้าเผ้อ เจอเท่าได
คำห่วงใย ใครบ้างหนอ รอรับฟัง
ให้ความหวัง ตั้งความฝัน กันบ่อยหน
ก่อสับสน จนเกิดฝัน ปั้นความหวัง
แล้วสุดท้าย ปลายทางฝัน นั้นคงพัง
ไม่จริงจัง ยังเกือบแย่ แพ้คำรักเธอ
[4SHARED]http://www.google.co.th/embed/546490812/166fff2d[/4SHARED]
คิดถึงบอร์ดกวี หนีจากกลอนลาวมาครับ ฮ่า ๆ ๆ กลับมาโพสสัมผัสนอก สัมผัสใน เบื่อกลอนเปล่าพักนี้ หุ หุ
Bookmarks