ก้อยไก่ย่าง+ตำบักเขียใส่ปากะป๋อง
อันเป็นอยากตั้งทู้ แต่เข่ค่านเว่าค่านปากแม่ะ
ยากนำแต่งมจิ้มพิมพ์ให่อ่านกะจั่งหว่ะ อันแนวบ่ถนัดเนาะ
ไคแน่ะแต่ปั้นคำเข่าคุ้ยเอาโลดนั่นล่ะ อัน...บ่ได้จ่มเด้อหนิ่ เว่าสู่ฟัง
นี่ล่ะแนวได้มาจากบ้านนอกเฮากะด่าย ปิ้งไก่บ้านห่อใส่ใบตองแห้ง
ไก่บ้านเฮาแข็งแรงคั่กบินนำมาฮอดสวีเดนพ่วนเด้อ ฮิ๊ว...
เป็นของฝากฝีมือพ่อเฒ่าฝากไปหาลูกเขยผาหลั่งพ่ะนะ
นำมาแกะเอาแต่เนื้อแล่วกะตำใส่หมากม่วงส่มบาดเนี่ย
บ่เฮ้ดเผ็ดดอกเด้อ หย่านลูกเขยพ่อไหย่สูนกินนำบ่ได้
เหลืออีกเปี่ยงหนึ่ง กะเลยผัด(บ่)เผ็ดไก่ย่าง
ฮ่วยแซ่บตั่วล่ะ...เฮ้ดน้อยๆเค็มๆ ต้อยปาก
ตำตะไคร้ ผิวหมากหูด พริกแห้ง กระเทียมใส่พ้อมล่ะแม๋
ส่วนพริกดิบที่เห็นนั่นเอาออกมาโชว์สวยใส่กล้องซื่อๆดอก
อย่าได้แคร์
นิ่แล่วตำหมากเขียใส่ครก+ปากะป๋องกะด่าย
คึดอยากต่ะดนแล่ว แซ่บยุ...ตั่วล่ะ
เคล็ดลับในการกินแซ่บกินนัวผัวบ่ป๋ากะคือ
ให่แต่งพาข้าวพาน้ำออกหากินยามหิวคั่กๆ
รับรองแซ่บเบิ่ดซู่อย่างกะจั่งหว่ะ
อิ่มแล่วอย่าฟ่าวพากันหล่วยหนีไปนอนเว็นเด้อ
ให่ได้เวียกได้งาน พ่วน...เห็นบ่นั่นมือสังหารนอนถ่าอยู่
ป่ะเฮา...สิพาไปปล้นหญ้าออกจากแปลงผักจั๊กบึ๊ดสองบึ๊ด
ท้องจั่งสิบ่อืดบ่เฟ้อเรอออกมากะบ่เหม็นเปรี้ยวสั่นตั่ว
หอมกลิ่นมะลิชื่นใจพ่วนเด๊...ฮ่ะฮ่า ฮิ๊ว
หย่างเบิ่งหย่างแยงด้วยควมออนซอนพออยากฟ้อนอ้อมแปลงกะจั่งหว่ะ
ภูมิใจตั่วเนาะ...เพิ่มผลผลิตโดยการเฮ็ดแปลงใหม่ไหย่กั่วเก่า
บึ๊ย...คั่กบ่แมงดิ้งสามารถขยายพันธุ์สตรอว์บอร์รี่ได้โดยบ่ต้องอาศัยสเปิร์ม
ฮิ๊ว...
เว่าไปตามวา เฮ็ดไปตามอยากนั่นล่ะเนาะ สุขที่ได้มาจากสองมือกับสองตีน
ส่วนควมแซ่บควมนัวนั่นสัมผัสได้จากปากแปๆ ที่แส่หาต่ะแนวสิกินส่วนตั่ว
เอาล่ะเนาะ...ขอควมสุขสวัสดี ให่มีเงินไปใซ่หนี้ธกส.กันถ้วนหน้าเด้อพี่น้องเอย
ด้วยรักและหวังเหวิด คึดอยากเจิ่ดใส่แต่พาข้าว
โด๊ย...ข่ะน้อย
อ้างข้อความนี้
Bookmarks