-
-
Re: ดั่งนกเจ็บ....สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ
บินลาคอน..รอนแรมนกผลัดถิ่น
โปยโบกบิน..ถลาเอียงเสี่ยงเจ็บหนัก
ใจนกน้อย...รอยอาลัยจารึกรัก
เขียนสลักปักปีกบิน..จิณระทวย...
สกุณา...สหยาปีกบินระล่อง
แล้วบินท่องจากรังรัก.ใจเจ็บป่วย
ที่พักพิง....ไร้รัง..ที่อำนวย
หาที่ช่วย..กิ่งคอน..นอนพักใจ
-
Re: ดั่งนกเจ็บ....สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ
เจ้านกน้อย โชคดี ขอลาก่อน
อย่าตัดรอน สิ้นเยื่อใย ไมตรีรัก
เจ้านกน้อย ปีกกล้าแข็ง คงไม่หัก
มีที่พัก ที่ใหม่ ให้แอบอิง
-
....ดั่งนกเจ็บ เหน็บหนาว ร้าวหนักหนา
ปวดอุรา เมื่อรู้ว่า ต้องลาห่าง
เฝ้าถนอม ดอมรักเจ้า ทุกก้าวย่าง
แต่หนทาง จำร้างไกล ใจห่างกัน
ผลสุดท้าย ก็คงคล้าย บัวแล้งน้ำ
ทุกถ้อยคำ ที่เคยกล่าว เป็นแค่ฝัน
บัวแล้งน้ำ คนแล้งใจ กระไรนั่น
ดั่งนกเจ็บ เหน็บหนาวพลัน ฝันละลาย
-
ไม่ต้องสงสาร หากไม่รัก
ไม่ต้องอาวร หากไม่มีเยื่อใย
อย่าเดินเข้ามา เพียงแค่เคยแพ้
-
กระเสือกกระสนดิ้นรนกันไป ก่อนเคยเลวร้ายก็ลืมให้ลง มีเพียงพรุ่งนี้เรื่องเก่าๆให้ปลง ด้วยใจซื่อตรงเราคงพบกัน...
-
ภาพสายรุ้ง ทอเป็นสาย สุดปลายฟ้า
ภาพธารา ไหลริน ไม่ขาดสาย
ภาพนกน้อย บินคู่เคียง เป็นเรียงราย
ภาพฝูงควาย เลาะเล็มหญ้า ยังตราตรึง
ภาพเหล่านี้ ไม่เคยเลือน จากใจฉัน
จากหลายวัน นานปี ยังคิดถึง
เฝ้าวาดฝัน หวังไว้ สักวันหนึ่ง
ฉันคนซึ่ง จากไกลลับ กลับคืนถิ่น
-
คนเราก็คนเหมือนกัน ไฝ่ฝันแต่ความยิ่งใหญ่ ไม่นานคงลืมกันไป สุดท้ายก็บัวแล้งนํา....
-
ยากหนักที่จะให้เป็นแล้งนํ้า ขึ้นอยูกับมนุษย์ ว่าจะเลือกทางเดินแบบแห้งเฉา หรือ สดใส
ร้องให้เศร้าใจขนาดใหนก้อยังยิ้มทั้งนํ้าตาได้ อดทนหมักบมนานวันก้อชิน
-
เ พี ย ง แ ค่ อ ย า ก จ ะ ห ล บ ส า ย ต า ผู้ ค น
ไป ใ ห้ พ้ น วั ง ว น แ ห่ ง ค ว า ม เ ห ง า
ไ ม่ อ ย า ก เ จ อ ะ ไ ม่ อ ย า ก เ จ อ ทุ ก เ รื่ อ ง ร า ว
ที่ ทำ ใ ห้ ต้ อ ง เ ศ ร้ า อ ยู่ ทุ ก วั น
ใ น วั น นี้ แ ค่ อ ย า ก ห นี ไ ป ใ ห้ ไ ก ล
ไม่ อ ย า ก ใ ห้ ทุ ก ค น เ ห็ น น้ำ ต า ฉั น
ไ ม่ อ ย า ก พ บ ห น้ า ค น ไ ม่ แ ค ร์ กั น
ไ ม่ ต้ อ ง ก า ร ค ว า ม ส ง ส า ร จ า ก ใ ค ร ๆ
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม