โอ๊ย......
ปวดหลายเด้ ใจเพม้าง บ่มีทางให่คึดต่อ
อ้ายรูปหล่อคือจั่งเจ่า พากันฟ่าวออกแปว
น้องกะแซวไปสั่นล่ะ อย่าฟ่าวพากันแตกตื่น
ควมจริงนั่นนางยืนพื้น หวังบืนอ้อนกล่อมพี่ชาย
ฝนกะบ่ได่ตั้งเค้า น้องคือเอ้าอั่งมะโนแท้
พออยากแวไปสะดิ้ง วิ่งใส่เดอะเป้าหมาย
แต่กะยังมีละอาย หย่านพี่ซายบ่เล่นด้วย
เลยได่อ่วยลงโค้ง ปลงทางสังขารเน่า...สั่นแล่ว
ขอลาแจวเด้อพี่น้อง สิไปดีดด่องกับหลวงพ่อดอกสั่น
ค่ะเถื่อได่วิชาดีติดมือกลับมาปราบพะบ่าวบ้านมหา สั่นดอก
ขอบอกไว่ คั่นวาใจอินางประสงค์แล่ว สิเมยม้างนั่นบ่เป็นกะจั่งหว่ะ
ต่อไปนี้คั่นเป็นสีมิดๆ กะบ่ได่แผ่วนะจ๊ะ ขอพักเบรคก่อนจั๊กคาว
สิไปเฮียนอ้อเอิ้นพะชายลงบั้งไม้ไผ่ก่อนเด้อพี่น้อง ฮะเฮ๊ย...เติ๊ด
:l-
Bookmarks