วันปีเดือนเคลื่อนคล้อย มื้อรอคอยมาถึงหว่าง
ช่วงเดินทางไปสาวเวียก เสียงเรียกเข้าฟ้าวรับสาย
เบอร์อ้ายชายคนผุโก้ แม่นเพิ่นโทรมาหยังหน่อ
เสียงว่าขอโตเด็ดบ้าง เพื่อทางอ้ายได้ค่าเบียร์
คันแม่นเชื่อความฝันน้อง กะลองเบิ่งเด้อ สี่หก
อ้ายกะตกลงคำ ว่ามักนำอยู่เด่ะน้อง
อ้ายสิลองลงทุนซื้อ คันแม่นคือซงสิวิ่น
ทุบออมสินทุ่มทุนสร้าง ด้วยใจตั้งหวังสิรวย
พอแต่หวยออกแล้ว เลยโทรแซวเป็นได๋พี่
ซงสิได้จัดปาตี้ ดีใจร่วมฮ่วมนำ
ฟังน้ำคำเสียงเศร้า เศร้า อ้ายเลาจาว่าเปิดหน่าย
คิดแล้วแสนเสียดาย พออยากตายพุ้นละนี่ ซื้อหกสี่...บ่กลับ..ตับแตก...ฮ่าๆๆๆๆ
Bookmarks