ผญาพาม่วน ตอนชมสวนยายดิ้ง

[เเมงสะดิ้ง]

แง้มประตูไขป่องอ้า
อยากพาอ้ายหย่างชมสวน
ม่วนๆ ในฤดีนาง
บ่อยากจางแม่นผางฮ่าย



คั่นมีซายมาวอนอ้อน
ให่ขนตางอนบ่เว้หว่า



สิบ่ป๋าข่างจากอ้าย
บ่ไลร้างสิเบิ่งแหยง



อยากหลายเด๊...อยากอวนอ้าย
หวังให่ซายเฮ็ดเวียกซ่อย



พอได่จ่มได่ป้อย
ออยเอาอ้าย บัดห่าแหนง




อันคำแพงของนางหล่า
ไขวาจาแหน่ะจั๊กหน่อย



วาอยากเฮียงฮ่วมน้องน้อย
สิได่เซาป้อยดอกจ่มหา



อันวา...ใสเลิ้งๆ คือน้ำส่าง
ใจอ้ายอย่าต่างแวหนี



คนท่าดีคือพี่ซาย
แม่นสิหลายน้อหญิ๋งซ่น



อันเจ้าผุพั้วใบอ้ม
น้องขอซมเด็ดดมแน๊



คือสิหอมแม่นคั่กแท้
พออยากแหย่ใส่แจฝาเว่ยล่ะ
อ่ะจึ๊ย...หวึยหว่า



ม่ะซางก้า วาไปแนวเนี่ยแท้ บาดหิเนี่ยพี่น้อง
ขออธิบายอย่าข้องใจ อันยายดิ้งเลาบ่เกี่ยวเด้อ
หย่อนผญาเพิ่นพาเลี้ยวเกี้ยวลงหม่องแจฝา
นั่นล่ะหน่า...พี่น้องเอย ฮิ๊ว....

**************************

เว่าจบแล่วกะสินั่งให่ท่าถ่ายุแจฝานิ่ล่ะสั่น