ผญาบั้น “เฒ่ายาวสอนให้หน้าลาวเป็นจอมยุทธ”
แมงป่องน้อย โอ้อวด เดโช
โงแต่หาง งองอ อวดแต่เหล็ก ซีน้อย
พิษบ่หลาย อย่าไปอ้าง เหลี่ยมบ่มี อย่าอ้างอวด
บ่มีไผสิย้าน มันสิย้อน ฆ่าเจ้าของ
อย่าจองหองงูสิงเสี่ย ซูแต่คอ ขู่ฟ่อฝ่อ
ไผเด้น้อสิหย่อนย้าน ปานแนวเชื้อบักเห่าดง
เกิดเป็นคน อย่าทะนงใจโอ้ อวดโตเกิน คนทั้งโลก
ทำตัวเป็นนักปราชญ์ฮู้ คนหัวร่ออยู่หลัง
“
ฟังดีกว่าพูด” มงคลสามสิบแปด
จำได้บ่ล่ะเจ้า หรือลืมแล้ว อวดแต่เหลิง
คนชั้นครูเขาเรียนเกลี้ยง ฝึกสมอง แหลมกว่ามีด
อ้าปากขึ้น เขาเห็นซอด ฮอดกะหมอง
มองอีหยัง กะให้มองหลายหลายด้าน คอยพิจารณ์ ให้รอบคอบ
บ่แม่นถืกแต่เจ้า อื่นผิดล้วน พิพากษา
การศึกษาสูงนั้น บ่ปันคน ว่าเจ้าเก่ง ดอกนา
ต้องมีธรรมคู่ข้าง เขาจั่งเอิ้น ว่า “ฑิต”
“
ยึด ติด” ผิดหัวข้อ ของธรรม พระองค์กล่าว
อุเบกขา นั่นล่ะเจ้า สิพาน้อง ผ่องใส
อ้ายขอกระซิบไว้ ในโลก มหาโจร
คนบ่มีวิทยายุทธ อย่าออกเทียว ทางเวิ้ง
เพิงฝึกตัวเพียงเพี้ยง เหลี่ยมหมากเฟียง แหลมทุกแง่
นอนตะแคงแท้แท้ ยังซันขึ้นอวดเหลี่ยมคม อัญญาเอ้ย
555แม่นบ่ล่ะหือ ขอปรึกษาแหน่ ใหญ่ศรีฯ555
Bookmarks