ถาม – ตอบ จะดูแลความรักอย่างไรเพื่อไม่ให้เป็นการสุดโต่งเกินไป
ข้อความถาม-ตอบ แนวธรรมของท่าน ติช นัท ฮันท์
ถาม
จะดูแลความรักอย่างไรเพื่อไม่ให้เป็นการสุดโต่งเกินไป
เรื่องของความรัก ซึ่งอาจเป็นความรักจริงๆ หรือ ความรักชั่วขณะจิตก็ตาม อยากจะถามว่าเราจะมีวิธีดูแลตรงนี้อย่างไร เพื่อไม่ให้ เป็นการสุดโต่งเกินไป ไม่ให้เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวมากเกินไป หรือควรที่จะดูแลตรง ส่วนนี้อย่างไร
ตอบ
อาการ "การตกหลุมรักเป็นอุบัติเหตุอย่างหนึ่ง" ซึ่งเกือบจะทุกคนก็เคยมีอุบัติเหตุแบบนี้เหมือนกัน บางคนก็โชคดีที่มันไม่รุนแรง แต่บางคนก็โชคร้ายที่มันรุนแรงมาก ถึง มากที่สุด
บางคนคิดว่า ได้พบกับ ผู้หญิง - ชายในอุดมคติ สวย หล่อ น่ารัก มีความสามารถ มีพรสวรรค์ ความคิดเห็นไปด้วยกันได้
แต่
เนื่องจากหลากหลายสาเหตุที่ทำให้มีการเข้าใจผิด หรือรทะเลาะที่รุนแรง หรือความจำเป็น หรือหลายสิ่งหลายอย่างมากมาย จนต้องแยกจากกัน….
ซึ่งถ้าจะคิด มันก็คือ ความเจ็บปวดมากมาย....
การที่คนที่จะเจ็บปวดเพราะ อุบัติเหตุของการตกหลุมรัก
แต่ก็เป็นอุบัติเหตุที่หวานชื่น มันก็ไม่เป็นไรใช่ไหมจากอุบัติเหตุในการตกหลุมรัก ในครั้งนี้ ถ้าเราจะ...รู้จัก....เยียวยาหัวใจของเราเอง ....ด้วยการทำความเข้าใจในตัวตนของเขา โดยเข้าใจว่าคนที่เรารัก มีตัวตนที่แท้จริงอย่างไร ตัองทำความเข้าใจในความเป็นไปได้ของชีวิตในอนาคต....
เพราะความรักที่ปราศจากความเข้าใจก็เป็นเหมือนกับอารมณ์ และการใช้แต่เพียงอารมณ์เท่านั้นก็นำไปสู่ความทุกข์
ตัวอย่าง
เคยมีกวีหนุ่มคนหนึ่งเป็นคนที่โรแมนติกและหล่อมาก ได้เขียนกลอนขึ้นมาบทหนึ่ง ศิลปินหนุ่มคนนี้อายุประมาณ 25 ปี และ รอบๆ ตัวของเขาก็มีผู้หญิงอายุน้อยๆ ที่ต้องการจะเป็นแฟนกับศิลปินคนนี้ ทุกคนต่างบอกกับเขาว่า ฉันรักเธอ
แต่ในบรรดา ผู้หญิงเหล่านั้น มีอยู่คนหนึ่งที่หน้าตาไม่สวย แต่เขาก็เลือกผู้หญิงคนนี้ แม่ของศิลปินคนนี้ก็สงสัยว่า ทำไมเขาถึงเลือก ผู้หญิงคนนี้ทั้งๆ ที่มีผู้หญิงที่สวยๆ อีกมากมาย ศิลปินหนุ่มกล่าวว่า
"ผมรู้ว่าเธอไม่สวยและมีคนที่สวยกว่าเธอมาก แต่ผู้หญิง คนนี้ เป็นคนเดียวที่เข้าใจบทกวีของผม"
นั่นก็หมายความว่าผู้หญิงคนนี้เข้าใจในสิ่งที่กวีผู้นั้น ต้องการจะสื่อสารจากหัวใจ ของเขา
ดังนั้นจะเห็นว่า
ความรักที่ปราศจากความเข้าใจก็เป็นเหมือนกับอารมณ์ และการใช้แต่เพียงอารมณ์เท่านั้นก็นำไปสู่ความทุกข์ มากมาย และนำมาซึ่งอุบัติเหตุของความรัก
เราลองทำคิดและและถามตัวเองหรือไม่ว่า อุบัติเหตุแห่งความรัก
มีสาเหตุมาจากอะไร
1 การที่คนสองคนไม่เข้าใจซึ่งกันและกันเลย ….
2 ทำไมเราถึงต้องรดน้ำเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ดีให้แก่กันและกัน ทั้งเมล็ดพันธุ์ แห่งความโกรธ เมล็ดพันธุ์ความสงสัย เมล็ดพันธุ์ความคลางแคลงใจ ไว้ตลอดเวลา….
3 เราเคยรดน้ำให้เมล็ดพันธ์แห่งความรัก ความภักดี ความดีงาม ด้วยวาจา ด้วยพฤติกรรม ด้วยการปลูกฝังความรู้สึกที่ดีๆ ต่อกันหรือเปล่า ....
การที่เราจะทะนุถนอมความรัก
ก็คือการที่เราได้เรียนรู้ศิลปะการรดน้ำเมล็ดพันธุ์แห่งความรัก
ในช่วงแรกความรักของเราเหมือนดอกไม้ สดชื่นเบ่งบาน เราจะตื่นเต้นและมีความสุขที่ได้พบดอกไม้ของเรา แต่ถ้าเราไม่รู้วิธีที่จะรดน้ำดอกไม้ของเรา มันก็จะเหี่ยวเฉา และตายลงได้
และหลังจากเราผ่านขั้นตอนของการตกหลุมรักแล้ว ก็มาถึงการดูแลความรักบ้าง....
เราก็มาถึงขั้นตอนของการดูแลความรัก นอกจากจะรดน้ำดอกไม้ให้กันและกัน ด้วยความเข้าใจแล้ว
เราก็ต้องสื่อสารกันด้วย ในการสื่อสารนั้นต้องอาศัยการฟังอย่างลึกซึ้ง และใช้ปิยวาจาให้ไพเราะ อ่อนหวาน ในขณะที่แต่ละวันเราฝึกปฏิบัติไปแล้วอาจเกิดความไม่เข้าใจกัน เราก็สามารถจะใช้วิธีการเริ่มต้นใหม่ได้
ดังนั้น เราจึงควรได้เรียนรู้หรือตระหนักรู้
1 ตระหนักรู้ความรู้สึกของตนเอง
2 โอบอุ้มความโกรธความเศร้าของตนเอง
3 ตระหนักรู้ถึงดอกไม้ที่มีอยู่ในคู่ของเรา
4 ช่วยกันรดน้ำดอกไม้นั้น
5 ฝึกปฏิบัติและเรียนรู้การฟังอย่างลึกซึ้ง พร้อม ปิยวาจา เพื่อในอนาคตหากมีปัญหาเกิดขึ้นในชีวิต ทั้งสองก็จะได้ฝึกปฏิบัติได้ทันที โดยเฉพาะการฝึกปฏิบัติเริ่มต้นใหม่
ความรักที่เต็มเปี่ยมด้วยความเข้าใจคือความรักที่แท้จริง
จะทำให้เราสามารถเข้าใจและเบิกบานเหมือนดอกไม้หอม
เราก็จะสามารถส่งผ่านความสุขนี้ไปรอบๆ ตัวเราได้
เป็นคู่รักที่มีความสุข และสามารถช่วยเหลือผู้อื่น ในสังคมได้มากมาย
ข้อเขียนนี้ได้เขียนขึ้นมาจากข้อคิดของ
ภิกษุฟับหลิว หมู่บ้านพลับ
khonsurin
2 กรกฎาคม 2554
..................................
Bookmarks