รัก สุดหวาน ซ่านหัวใจ ในวันนั้น
ใต้ เงาจันทร์ ฉันกับเธอ เคียงชิดใกล้
เงา ใบไม้ ใต้แสงจันทร์ ตระการใส
จันทร์ ยังได้ เป็นพยาน รักผ่านวัน
แต่วันนี้ คนดีจาก พรากไปไกล
อยู่แห่งไหน ให้กลับมา พาร่วมฝัน
เคยเคียงคู่ ทัดดอกไม้ ใต้เงาจันทร์
เธอกันฉัน ยิ้มให้กัน ผ่านเห็นเงา
ภาพยังย้ำ จำติดตา หน้าคนรัก
สุดจะหัก ห้ามจิตใจ ให้ลืมเจ้า
รำลึกภาพ ความฝัน คืนวันเก่า
ที่สองเรา เคยหยอกเย้า เฝ้าข้างเคียง
ทุกเช้าค่ำ พร่ำรัก ทักทายนั้น
คำหวานอัน ไพเราะ เสนาะเสียง
ปราสาททราย รายริมฝั่ง ตั้งรายเรียง
คลื่นสาดเสียง กระทบฝั่ง ทั้งหัวใจ
เธอคนดี อยู่ที่ใด ในวันนี้
ตอบมาที จะหลบลี้ หนีไปไหน
ทุกสิ่งนั้น ซาบซึ้ง ตรึงดวงใจ
เหตุอันใด จึงไม่อยู่ คู่เคียงกัน
ภาพความฝัน วันเก่า ที่เคยมี
เวลานี้ มีเพียงแต่ แค่ความฝัน
ขอออดอ้อน วอนแสงดาว ใต้เงาจันทร์
บอกเธอนั้น หันกลับมา หารักเดิม
เจ้าอยู่ไหนจะตามไปใจไม่หวั่น
ภูผากั้นทะเลขวางกว้างแค่ไหน
ไกลสุดตาบนเวหาอาสาไป
มอบหัวใจให้ความรักรักจริงใจ
ฝากน้ำคำย้ำเตือนอย่าเลือนร้าง
อย่าจืดจางหลบลี้หนีไปไหน
หอบความรักจากใจรอมอบให้
ยังรักใคร่ใจฝันหาพาคร่ำครวญ
นานแค่ไหนในดวงใจยังใฝ่ฝัน
ใจยังมั่นรักต่อกันรอวันหวน
ขอเพียงใจมั่นคงไว้ไม่เรรวน
อยากชักชวนหวนชิดใกล้ใต้เงาจันทร์
สวัสดีครับ..คุณดาวเหนือ.....ใต้เงาจันทร์....เพราะมากครับ...ชอบบทกลอนนี้..ครับ..ครั้งหนึ่งผมเคยนั่งดูพระจันทร์คนเดียวเหงาๆ..ผมเขียนถึงพระจันทร์บนฟ้ากว้าง......เป็นความรู้สึกว่า...พระจันทร์ได้รับรู้...และยินดีที่จะรับฟังเรา.....
........รักใต้เงาจันทร์....
รั ก แสนรักซ่านหัวใจ ในคืนหนึ่ง
ใ ต้ เงาจันทร์ สุดซึ้งเธอ เคียงใกล้
เ ง า เมฆาลอยเกลื่อนเลือนร่ำไร
จั น ท ร์ ยังเปล่งแสงใสในพยาน
มี เพียงเงาสองเราไม่ยอมห่าง
เ พี ย ง สองร่างคลอกอดพรอดรักหว่าน
เ ง า กลมเกลียวเกี่ยวรักยั่งยืนนาน
ส อ ง รักหวานผ่านจันทร์นวลละออ
เ ร า ยืนยันต่อกันจะรักมั่น
สั ญ ญ า กัน...ไม่ลืมเอ่ยปากขอ
รั ก แต่เธอมีแค่ฉันเท่านั้นพอ
มั่ น คงต่อรักเรา ?ใ ต้ เ ง า จั น ท ร์?
....................................โดยเฌอ ?เชลง?
แสงจันทร์กระจ่างอยู่กลางท้องนภา
หมู่ดาราทอแสงระยิบให้พริ้มพราย
เสียงกริ่งหริ่งเรไรดังรอบรอบกาย
แต่ฉันเดียวดายอ่อนล้าคืนฟ้างาม
ท่ามกลางสายลมที่แปรปรวน
ใจเธอเรรวนฉันยอมรับความพ่ายแพ้
ค่ำคืนนี้ฉันเหนื่อยฉันเหงาและอ่อนแอ
ฉันคงแย่ขอยอมแพ้เดินจากไป
เหนื่อยล้าแล้วรู้ไหมใจมันฟ้อง
น้ำตานองลงสองแก้มทั้งซ้ายขวา
มาบัดนี้เจ็บชอกช้ำหลั่งน้ำตา
ต้องจากลาหมดเสน่หาหมดอาลัย
ดั่งนกน้อยฝืนบินไปในโลกกว้าง
ให้อ้างว้างมองทางใดไร้จุดหมาย
ฝ่าลมฝนเพียงลำพังหมดแรงกาย
บินเดียวดายหลบซ่อนกายใต้เงาจันทร์
คงเหลือเพียงลมหายใจให้รวยริน
รอวันสิ้นเอนกายซบหลบหนีหน้า
ปีกของฉันมันหนักมันอ่อนล้า
ต้องขอลาหยุดพักใจไปชั่วกาล.
ขอขอบคุณ....คุณเชลง....คุณฅนเมืองชล....ทุกท่านที่ติดตามและเป็นกำลังใจให้... .มีข้อแนะนำติชมก็เชิญเลยนะครับ.....ยินดีน้อมรับทุกประการครับ....
เพื่อประสบการณ์ที่ดีครับ............
....ทุกสิ่งทุกอย่างมีอิทธิพลกับชีวิตคนเราทั้งนั้น.....แม้แต่เสี้ยวเวลาอันน้อยนิดในอดีต....
....อาจนำไปลู่การเรียนรู้...เปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ได้......และทำให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น.......สิ่งที่ผมภูมิใจในเวลานี้...คือการได้มาซึ่งความสำเร็จ
...ไม่ใช่ผลสำเร็จแต่อย่างใด.
....คืนวันนั้นพระจันทร์สาดแสงจ้า
เธอสบตาบอกสัญญา....ว่ารักมั่น.....
นอนหนุนตักย้ำคำรักจักผูกพันธ์
สองเรานั้นเฝ้าหันมองจ้องจันทรา
ต่างหยอกเย้าเท้ามือแกว่งแสงจันทร์กั้น
ความผูกพันนั้นทวีมีคุณค่า......
สุขมากล้นเราสองคนจ้องสบตา
เสี้ยวเวลาฟ้าเป็นใจ......ใต้เงาจันทร์......
มองจันทราพร่างพราวดวงดาวเกลื่อน
ไม่เคยเลือนความคิดถึงจึงส่งหา
ฝากสายฝนบ่นถึงตรึงอุรา
ฝากรักหาจากใจนี้ให้พี่ชาย
นอนหนุนตักมองดาวที่พราวฟ้า
ยามนภามืดดับเมฆลับหาย
ยังคิดถึงรักเราสองมองมิคลาย
เดือนจันทร์ฉายสาดส่องจ้องลงมา
เหมือนความรักที่เธอมีส่งมาให้
ความห่วงใยเธอบอกไว้ฝากดาวหา
ยังคิดถึงนวลน้องนะแก้วตา
คำพี่ยาแม้นอยู่ไกลยังไม่ลืม
เธอ.... คือพระจันทร์
ฉัน....คือเงารอบพระจันทร์
เหมือนเรา.. มีกันและกัน (รัก)
ไกล ...เพียงวัน ความผูกพัน ยังคงมี
แค่ ... รักษาความรู้สึกไว้อย่างนี้
เพียง... อย่าเผลอลืมกันนะคนดี
ตัว... ห่างกันสักกี่ปียัง... "คงเดิม"
ดวงเดือนเด่น เต็มนภา ท้องฟ้าใส
ใต้เงาไม้ ร่มใหญ่ มีใบหนา
มีเงาสอง มองดูจันทร์ กระจ่างตา
จนเวลา เลยล่วง ช่วงวิกาล
สายลมเย็น โอยอ่อน มาโบกพริ้ว
โชยชิวกลิ่น ผิวกายน้อง ต้องกายฉัน
แสงจันทร์สาด ส่องตรงหน้า ส่งตากัน
สานฝันรัก กลางใจ คืนเดือนเพ็ญ....
นั่งเก็บดาว ร้อยมาลัย ไว้คล้องเจ้า
หยิบเอื้อมเอา จันทรา.... มาเป็นจี้
เก็บซ่อนไว้ ในหัวใจ..... มาเป็นปี
รอวันที่ เธอคนดี...........มารับไป
ฝากคำหวาน ผ่านลอยลม ผสมไอรัก
มาทายทัก บอกคำรัก เจ้าอยู่ไหน
คำหวานซึ้ง ดึงประกอบ มอบส่งใป
จากคนไกล ใจไม่ไกล ใกล้ดั่งเงา
ครั้งหนึ่งเรา เฝ้าเคียงคู่ ดูเงาจันทร์
ฝ่านคืนวัน มีเพียงจันทร์ ไร้เงาเจ้า
อดีตนั้น มีเพียงจันทร์ .....กับสองเรา
วันนี้เศร้า ใต้เงาจันทร์ ....ฝันหาเธอ....
ใต้เงาจันทร์ พันดวงดาว ไม่หนาวรัก
เธอฟูมฟัก รักษาใจ ให้สุขสม
ถึงแม้รัก เคยพ่ายร้าย ทุกข์ตรม
ถึงระทม ขื่นขมหาย ครายทุกครา
ใต้ท้องฟ้า พร่างพราว ดาวเป็นร้อย
เราเกี่ยวก้อย นั่งนับดาว สกาวใส
วอนรักนี้ พี่คงอยู่ คู่เคียงไป
สัญญาใจ ใต้แสงจันทร์ พันดวงดาว
เก็บเรื่องราว เราสอง ประคองรัก
เคยช้ำนัก หยุดพักหาย ครายความเหงา
ต่อไปนี้ มีแค่รัก ระหว่างเรา
ทิ้งความเศร้า ให้เลือนหาย กับสายลม
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
