วันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ 24 กรกฏาคม 2554 วันนี้อาจจะเป็นวันหยุดของใครหลายๆคน ที่เป็นข้าราชการ และอาจจะเป็นวันหยุดของเอกชนที่หยุดให้วันอาทิตย์ แต่สำหรับฉันต้องตื่นมาซักผ้า และทำกับข้าว เพื่อจะได้มาทำงานไม่สาย
อย่างแรกซักผ้าก่อน ผ้าชุดทำงานทั้ง 5 วันที่ผ่านมา ซักยากจังเป็นเสื้อกาวน์ขาว บางครั้งเปื้อนสีย้อมแบคทีเรีย ย้อมเม็ดเลือด บางวันเปื้อนเลือดคนไข้ (ซุ่มช่ามทำหกเลอะเทอะ) บางวันเจาะเลือดคนไข้เด็ก คนไข้ดิ้นถีบเสื้อกาวน์เปื้อนดินรองเท้าเด็ก ดีนะวันนี้เบาะๆเปื้อนเล็กน้อย
ระหว่างที่รอปั่นผ้าออกไปตลาดแต่เช้า ได้มะระจีนมาต้มจืด ใส่ไก่สับ (เพราะไม่กินหมู) คุยกับพ่อค้าแผงไก่ ว่าไก่ที่นำมาขายปลอดภัยไหม? เห็นข่าวไก่ฟอร์มาลีน พ่อค้าบอกว่าวางใจได้เป็นไก่ที่ได้มาตรฐาน ไม่มีไก่เน่า ไก่เขียวแน่นอน
จัดการกับอาหารเช้า เที่ยง ตามด้วยเย็น เมนูเดียวกัน "มะระยัดไส้"
เนื้อไก่ส่วนอกดึงหนังออกเอาเฉพาะเนื้อ
สับแล้วนำมาหมักด้วยซอสหอยนางรม พริกไทย กระเทียม น้ำตาล เกลือ และวุ้นเส้น
เสร็จแล้วก็ยัดใส่ไส้มะระที่เราควักเม็ดและแช่น้ำเกลือไว้ให้ขมน้อยที่สุด
นำไปต้มให้สุกและมะระเปื่อย ใส่ต้นหอมผักชีลงไปพร้อม
อาบน้ำแล้วก้แต่งตัวมาทำงาน
เริ่มต้นด้วยการ Calibrate เครื่องตรวจเลือดอัตโนมัติก่อน ใส่ Control เพื่อเครื่องมือพร้อมใช้งาน ก็เริ่มตรวจคนไข้ได้แล้ว
โต๊ะทำงานของอิ๊ทประจำอยู่หน้ากล้องจุลทรรศน์ในห้องแลบ
มีผู้ช่วยที่เก่งเตรียมแลบช่วย เป็นคนที่รู้ใจ ทำงานเข้ากันได้เป็นอย่างดี
ดูกล้องทั้งวันบางวันก็ล้าสายตา บางวันก็เหนื่อยยืนเจาะเลือด
วันหยุดก็ได้หัวเราะบ้าง คนไข้น้อยกว่าวันราชการ ไม่มีคนไข้นั่งหน้าห้อง
สายตาที่เฝ้ารอผล มองมาที่เรา กดดันเราอย่างยิ่ง
กว่าจะได้กินข้าวเช้าก็ออกผลเวรดึกของเมื่อคืนให้เสร็จ
ทำทั้งวันไม่มีพักเที่ยง ถ้ามีงานเข้ามา เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ขอพักเที่ยงก่อนนะ กินข้าวก่อน เหมือนงานทั่วไป เพราะแพทย์รอผล คนไข้รออยู่ ยังไงก็ต้องทำต่อ หิวยังไง เหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทำ ได้พักเมื่อหมดงาน ลงเวรอีกทีก็ 2 ทุ่มครึ่ง กลับบ้านอาบน้ำ พักผ่อน รอเรียกเมื่อมี case จนถึงพรุ่งนี้เช้า ตามเมื่อไหร่ก็ต้องไปเมื่อนั้น
นอน ตื่นเช้าขึ้นมาก็ ภาระกิจเดิมเป็นอย่างนี้ทุกวันของชีวิต
จบแล้วจ้าบันทึกหน้านี้
อ้างข้อความนี้
Bookmarks