กำลังแสดงผล 1 ถึง 4 จากทั้งหมด 4

หัวข้อ: หวานละไม...ชัยภูมิ ่ ..ความโง่เขลาของนักเดินทาง

  1. #1
    Moderators สัญลักษณ์ของ สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน
    วันที่สมัคร
    Feb 2010
    ที่อยู่
    เกาหลี
    กระทู้
    750
    บล็อก
    30

    รอบยิ้มพิมใจ หวานละไม...ชัยภูมิ ่ ..ความโง่เขลาของนักเดินทาง

    ผมกำลังเดินทาง ครั้งนี้ ผมไปในที่ที่ผมไม่รู้จัก แต่แม่มักจะเล่าให้ผมฟังเสมอๆ เพราะที่นี่มันคือแผ่นดินของแม่ ที่ๆแม่เกิดแต่ไม่ได้อยู่เพราะ พรหมลิขิต ใช่ครับ แม่มักจะพูดคำๆนี้ แต่เธอมักจะอธิบายคำนี้ให้ผมฟังลึกๆไม่ได้ พรหมลิขิต ในความหมายของเเม่ คือ การที่ใครคนหนึ่งบนฟ้า กำหนดชะตาความเป็นไปของมนุษย์ผมไม่เชื่อเธอหรอก แต่ผมก็จะไม่เถียงเธอ เพราะถ้าหากผมเถียงเธอ ผมเสี่ยงมากที่จะไม่ได้กินอาหารเย็นมื้อนั้น เธอน่ารักนะครับแต่ออกจะเผด็จการนิดๆ
    การท่องเที่ยวเพื่อเขียนเรื่องในดินแดนที่ไม่มีใครรู้จักมันเป็นงานผมครับ งานที่ผมรัก ผมไปเหยียบแผ่นดินอื่นมากมาย ดินแดนเหล่านั้นต่างก็ไหลไปกับ
    กระแสของวัฒนธรรมตามกาลเวลา และที่ๆผมจะไปในวันนี้ ภูกระดึง ครับ

    นที หรือโจนาทาน สมิธ ตามชื่อเต็ม นักเขียนสารคดีท่องเที่ยวจากอเมริกา ปิดสมุดบันทึกหลังจากบันทึกสิ่งที่เขาเขียนมันมาได้สักพัก เขาหลับตาไล่ความง่วง บนรถประจำทางสายหนึ่ง วันนี้มันไม่ค่อยมีคนเลยแฮะ เขาได้รอยยิ้มจากคนแปลกหน้า มิตรภาพที่ไม่รู้จัก...หอมหวานนักในแดนไกล เขายิ้มตอบเช่นกัน ใช่สิเขาคงจะแปลกกับสายตาของคนที่นี่ แม้เขาจะมีเลือดของคนไทยครึ่งหนึ่งก็ตาม เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาดึงมันออกจากกระเป๋ากางเกง
    สวัสดีฮะ แม่ เสียงพูดภาษาไทยแปร่งๆแต่ก็ทำให้คนฟังพอจะเข้าใจได้บ้าง
    นที ลูกนั่งรถสายอะไร นั่งไปที่สายที่แม่บอกรึปล่าว เสียงพูดดังมาตามสายโทรศัพท์
    โชคร้ายครับแม่ รถที่แม่บอกมันเต็มหมดเพราะช่วงนี้คนไปเยอะ ผมนั่งรถแอร์เมืองเลยครับ เขาบอกว่าตอนเช้าๆก็จะถึง
    จ้ะ ไม่เป็นไร ลูกแต่ลูกต้องดูของดีๆนะ ถามคนข้างๆก็ได้ แม่เป็นห่วงลูกนะที่รัก
    ครับแม่ ผมจะดูแลตัวเองดีๆ ถึงแล้วผมจะโทรหานะครับ บายครับ
    เขาวางโทรศัพท์พลางยิ้ม แม่น่ารักเสมอไม่ว่าเขาจะไปไหนในโลกแม่จะคอยเป็นห่วงเสมอ ดวงตาเป็นมิตรใสซื่อคู่หนึ่ง รอยเหี่ยวย่นตามกาลเวลา เผลอยิ้้มให้เขาจนอะไรบางอย่างสีแแดงๆคล้ายเลือดไหลย้อยออกมา(น่ากลัว...หวานละไม...ชัยภูมิ ่ ..ความโง่เขลาของนักเดินทาง) เขายิ้มตอบแห้งๆก่อนจะหลับตา และหลับไปนานเท่าใดก็ไม่รู้ เขามารู้ตัวอีกที เมื่อรถหยุดที่สถานีแห่งหนึ่ง เขาขนของลงอย่าง งงๆและเขาเองก็ลงเป็นสุดท้าย คงใช่น่า จ.เลย เขาหาวพลางบิดขี้้เกียจแต่ระหว่างนั้น พระเจ้า.... เขาเหลือบไปเจอกับป้ายภาษาอังกฤษขนาดใหญ่ Welcome to ....phuKhieo ยินดีต้อนรับสู่ ..ภูเขียว เขาใจหายวาบ ไม่ใช่ สถานี จ.เลยเหรอ
    สถานี บ.ข.ส ที่นี่เงียบราวกับป่าช้าก็็มิปาน ใช่สิมันเพิ่งจะเช้ามืดนี่ เวลาบอก ตีห้าครึ่งแต่มันยังมืดอยู่เลย เขามองไม่เห็นสิ่งมีชีวิตใดๆเลยนอกจากหมาแม่ลูกอ่อนที่กำลังให้นมลูกมันจากอกเหี่ยวๆของมัน รถโดยสารที่เขามามันได้จากไปแล้ว มีแต่ความเงียบเท่านั้น แสงไฟส่องสว่างวับแวมจากร้านขายของตรงนั้น
    แต่เขาก็ไม่เปิดร้านเลยนี่ อากาศหนาวเย็นมาพร้อมไอหมอกตอนเช้าทำให้เขามองอะไรไม่ค่อยถนัดตานัก ตายล่ะแล้วเขาจะไปต่อได้ยังไงนี่
    ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนฉายแววอ่อนใจ แม่ครับ ผมคิดว่าผมหลงทางแล้ว.....เขาช่างโชคร้ายจริงๆ....



    ลิขสิทธิ์บน YouTube Credit By : https://www.youtube.com/watch?v=-lSpf88L7Rk

    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ มีความสุขทุกวันค่ะทุกๆคน
    :l-:l-:l-
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน; 29-07-2011 at 10:55.

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ บ่าวห้วยละโอง
    วันที่สมัคร
    Feb 2009
    กระทู้
    717
    มาติดตามผลงานครับ ฟ้าวๆปั่นแหน่เด้อครับ

  3. #3
    พ่อครัวแม่ครัวบ้านมหา สัญลักษณ์ของ สาวบ้านแต้
    วันที่สมัคร
    Jun 2007
    กระทู้
    1,024
    บล็อก
    28
    รออีกจักบึด รถแดงสาย ชุมแพ-เกษตรสมบูรณ์ กะมาจ้า
    พี่โจนาทาน มาเที่ยวเกษตรสมบูรณ์ นั่งรถจงเจริญกรุ๊ปนี่ล่ะจ้า
    เห็นป้ายกลมๆใหญ่ๆเขียนว่า "สาวบ้านแต้" "เทศบาลตำบลบ้านยางยินดีต้อนรับ" กะลงโลดเด้อจ้า

  4. #4
    Moderators สัญลักษณ์ของ สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน
    วันที่สมัคร
    Feb 2010
    ที่อยู่
    เกาหลี
    กระทู้
    750
    บล็อก
    30

    พบปะพูดคุย ไปฮับเลาแน้

    คันลงหม่องนั้น วานพี่หมออิ๊ทไปรับเผิ่นแน้เด้อจ้า ขอบคุณนะคะพี่ที่แวะมาเยี่ยม
    :l-:l-:l-:l-:l-

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •