จอมแจ่มเจ้า หญิงหนึ่งคือมารดา
ผู้เพิ่นพาฟูมฟัก ฮักถนอมกล่อมเลี้ยง
ผู้กล้าเสี่ยงกล้าให้ ชีวีได้ไถ่ลูกก่อน
ผู้ที่อดตาหลับขับตานอน ตอนลูกอ้อนบ่สบาย
ผู้เคียงกายฟายน้ำตา ยามลูกหล่าอิดเหมื่อยอ่อน
ผู้ที่สอนให้พรลูก ปลูกฝังให้เจ้าไปดี
ผู้เป็นศรีปัญญาแก้ว เปลวเทียนไขให้เจ้าฮู่ง
ผู้บำรุงลูกในท้อง จนท้องแก่มาร
ผู้ที่ขานนามเจ้าไป ยามได๋ต้องยิ้มใส่
ผู้เป็นห่มไทรให้ลูกแก้ว แนวเซื้อเผ่าพงษ์
อย่าหลงเลิงกรุงก้วง คันเจ้าห่วงให้รีบกลับ
ทุกเวลาตะวันลับ นับถอยหลังทุกวันมื่อ
ลูกยังคือดวงแก้ว สายใจของแม่พ่อ
ไผ๋ยกยอชูไว้ ไปหน้าสิฮู่งเฮือง นั้นแหล่ว
อ้างข้อความนี้
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ pcalibration
Bookmarks