เมื่อสิ้นแสงตะวัน

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

หยาดพิรุณร่วงร่ำเมื่อรุ่งสาง
ไร้รุ้งรางพร่างพรายเมื่อย่างสาย
แจ่มสุรีย์ไร้แสงมาย่างกราย
คร่ำครวญคล้ายหัวใจหม่นระทมตรอม


เก็บซ่อนความเจ็บไว้ในอก
น้ำตาตกอกไหม้จนไส้ขม
นานแล้วหนาที่อุราต้องตรมตรอม
ต้องระทมเพราะะรักจากร้างรา

ร่วงลงเถิดน้ำตาให้บ่าไหล
ให้หัวใจปลดปล่อยเศร้าระทมหมอง
แม้อกแยกแตกจนยับดับลงกอง
ขอตริตรองมองค่าในตัวตน


หลั่งมาเถิดน้ำฟ้าเป็นห่าฝน
จะท่วมท้นผืนดินใ้ห้รินไหล
ฝ่าความเศร้าเคล้าความโศกให้หายไป
เพื่อรอแสงตะวันใหม่จะส่องมา

ลิขสิทธิ์บน YouTube Credit By : https://www.youtube.com/watch?v=Tcx9qNp3fHs

มีความสุขกับบทกลอนค่ะทุกคน


:*-:*-:*-

[khonsurin]

สิ้นแสงสุรีย์ ดังสิ้นใจ
หมดความหมาย หมดกำลังใจหมอง
ไร้เงาคนใกล้ ใจเคียงครอง
ร้าวหม่นหมอง ดังโลกแหลกละลาย



โอ้ความรัก ที่ต้องสิ้นสุดฝัน
หมดพลังนิรันดร์ ใจหมองไหม้
ในยามนี้โลกทุกข์ตรม คนหมองเกือบสิ้นใจ
ต้องกลั้นใจ กลืนทุกข์อกช้ำตรม



ไร้แสงตะวันในดวงตา ร่ำลารอยอาลัย
นาฏกรรมวันรักสลาย โอ้ใจช่างขื่นขม
มองเขาเคียงคู่กัน ร้าวร้าวเผ่าระบม
ใจเอยใยขื่นขม พร่ำตรมจากอาลัยลา...

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

ขออย่าหลั่งน้ำตาอาลัยรัก
วานห้ามหักหฤทัยอย่าให้หมอง
หยาดน้ำฝนหยดน้ำตาไหลลงกอง
แต่แววของเพชรประดับยังวับแวว

[auddy228]

เพลงเพราะ.....

กลอนน่ะ..ช่างแต่งสัมผัสกันดี๊ดี..เนื้อหาคนละเรื่องเดียวกัน...เช่น.

หยาดพิรุณร่วงร่ำเมื่อรุ่งสาง
ไร้รุ้งรางพร่างพรายเมื่อย่างสาย
แจ่มสุรีย์ไร้แสงมาย่างกราย
คร่ำครวญคล้ายหัวใจหม่นระทมตรอม

[maanoy]

สิ้นสุรีย์แสงส่องท้องฟ้าหม่น
.........ฟ้าเบื้องบนปนปุยเมฆดูแสนเหงา
.....................ฟ้าครื้มฝนคนครื้มใจหม่นปนเทา
.................................บรรเลงเร้าเข้าครึ้มคนละคน
........................................สุรีย์สิ้นหวังไว้ใจหมดหมอง
............................หวังร่ำร้อง..สิ้นสุดหยุดสักหน
...........แต่ใจเอยไฉนเลยร่ำไห้ปน
น้ำตาหล่น..ข้างนวลปรางเป็นทางยาว
............................สิ้นสุดฝนร่วงโรยโปรยจากฟ้า
....................ในอุราคราตรมไหนทุกข์หนาว
..........ละอองฝนปนน้ำตาทุกข์คาคราว
ดั่งปวดร้าวหลังฝนโปรยโรยน้ำตา
.........ใจวาดหวังหลังฝนเท กระหน่ำ
.................ใจเจ็บช้ำขอจงสร่างจางเถิดหนา
......................เริ่มหลังฝน ...นับหนึ่งใหม่ในเวลา
..........................หวังเยียยวยารักษาใจ..ในฝนโปรย

9 08 2011 โดย หมาน้อ “เฌอเชลง”

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

[ขอบคุณที่ให้กำลังใจและข้อชี้นำนะคะ ที่จริงตัวสาวชัยเองยังใหม่กับเรื่องกลอนมากๆ ยัวต้องหัดอีกเยอะ อย่างวรรค ที่ว่าแจ่มสุรีย์ไร้แสงมาอย่างกราย ในความหมายก็คือในเวลาฝนตกไม่มีแสงตะวันส่องมาโดยรอบมันจะุถูกความมืดมิดเข้าบดบัง ขอบคุณหมาน้อยนะค่ะมาร่วมแจมทุกกระทู้คุณแต่งกลอนเพราะมากค่ะสาวชัยขอยึดคุณเป็นรุ่นพี่นะคะเพื่อพัฒนาตนเอง ยังมีเรื่องให้เรียนรู้อีกมากคะ ขอบคุณที่้เข้ามาิ่อ่านนะคะ จากหัวใจค่ะ :*-:*-:*-

[maanoy]

ฟ้าสีเทาเงาเมฆวิเวกหม่น สายฝนปนเปื้อนน้ำตาคราหม่นหมอง
ใจเคว้งคว้างเศร้าอุราน้ำตานอง ปนฟ้าร้องใจร่ำฉ่ำเนตรนัย


ฟ้าสีเทาเหงาแทรกแบกโศกสรวญ ระทมล้วนด้วยรักด่วนผลักใส
ด้วยเหตุผลที่จากลามีเรื่องใด หรือกลไกลเพียงพรากจึงจากจร


ฟ้าสีเทาแสนเหงาเราจางรัก เจ็บปวดหนักบางเบามิสังหรณ์
เทื่อไหร่ฟ้าได้เวลาถึงขั้นตอน ลงอุทธร.....ก่อนใจ ทรมาน

ฟ้าสีเทาเราร้างจางจากรัก เจ็บปวดสักปานไหนใครสงสาร
หวังเพียงฟ้าสร่างฝนเวลากาล สดชื่นบานสุขสมหวังหลังฝนโปรย

แต่งกลอนตอนเช้าก่อนทำงาน 09-08-2011 โดยหมาน้อย “เฌอเชลง”