อย่าเอาภาษีข่อยไปจ่ายเด้อ
ชีวิตอาสาสู้ บู๋งานหลวง ตั้งแต่หนุ่ม
อุทิศตัวรับใช้ แม่นจนไฮ้ บ่จ่มนำ
ทำตัวเป็น ฟันเฟืองน้อย คอยหมุน หนุนส่ง
หวังบ้านเมืองให้ก้าวข่วม ความด้อย เก่าหมอง
หวังให้พี่ให้น้อง ได้อยู่ซุ่ม กินเย็น
อบรมเด็กเพื่อให้เป็นกำลัง เพิ่งบุญ เมือหน้า
เทิงบุตรีบุตราน้อย ให้คอยฟัง ความผู้ใหญ่
อย่าเป็นคนดื้อรั้น เตือนแล้ว ให้อยู่ความ
ตอนนี้ ปานน้ำท่วม เพียงปากบ่ขานไข ได้แหล้ว
แนวว่าคนในสังคม ส่วนหลายพวมรุมทึ้ง
พากันดึงพากันแย่ง บ่มีปุน ปันแบ่ง
มีแต่ยาดแย่งยื้อ ดึงเข้า ใส่เจ้าของ
ฮอดบ่คึดเถิงหม่อง ครองฮีต ความเป็นมา
มีแต่หวังสิดึงเอา บ่คึดเห็น หม่องมันฮ้าย
เสียภาษีรายได้ กะเสียไป ปีละหลายหลายหมื่น
บ่เคยหลบหลีกเลี่ยง เสียให้ทุกสตางค์
หวังเพียงให้เมืองบ้าน พอมีฐาน เป็นที่เพิ่ง
เอาไว้เฮ็ดไว้สร้าง แปลงบ้าน ซ่อยกัน
ตกมามื้อนี้นั้น มีผีเผด ตาโปนโปน
มันหากซาวมือมา สิยาดเอา ไปหย่ำ
ทั้งเงินคำ ทองก้อน ในกองคลัง สิขอแบ่ง
เอาให้เผดลูกน้อง ผู้กวนบ้าน ให้ซ่อยกิน
ทุกตัวตนต้องได้สิ้น สิบล้านบาท พอประมาณ
กาลของเฮาพวมมาถึง ให้รีบฉวย ฉกไว้
แผ่นดินไทยตอนนี้ คนดีดี พวมหันหน้า เข้าป่า
ปล่อยให้พวกเปรตา มันรุมดึงคาบแห่น กินบ้านมุ่นทะลาย
โรคมะเร็งว่าฮ้าย บ่ปานโรค เลือกคนเลว พี่น้องเอ้ย
คอยเบิ่งเด้อบ่ทันโดน ซุมทุกข์จน สิตายเมี้ยน
เหลือแต่ซุมผีบ้า กินเงินตรา จนท้องอิ่ม
ส่วนคนจนสิญ่อแห้ง บ่เหลือค้าง อยู่แผ่นดิน พี่น้องเอ้ย
Bookmarks