สวัสดี ครับผม พี่ๆชาวบ้านมหา ที่น่ารัก ซุผุซุคนผมเป็นคนหนึ่งที่ต้อง ระหก ระเหิน เดินทางมาทำมาหากินต่างประเทศเป็นการตัดสินใจยอมรับสภาวะการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ
ในชีวิต ยอมตัดสินใจทิ้งให่ พ่อกับแม่ เฒ่าๆ อยู่กันลำพัง บางมื้อกะเทิงนั่งสะอื้นยุผุเดียว
ช่วงแรกแห่งการห่างบ้าน ที่ถือว่า ไกลที่สุด ต้องมาเผชิญกับ ชะตากรรมที่เหนือ ความคาดเดา เพราะผมรับรู้เพียงว่า จะต้องมาสอนงานให้พนักงานคนจีน และคอย ดูแลเรื่อง
เครื่องจักร รวมถึงการออกแบบและ ควบคุมระบบ ผมก็ตอบรับภารกิจนี้โดยบ่อลังเลใจเพราะ เป็นงานที่ ถนัดอยู่พอสมควร แต่หากว่า เมื่อมาถึงแล้วผมแทบ จิเป้นบ้าตาย เพราะ
พนักงานคนจีนส่วนมาก จิบ่อรู้เรื่อง ภาษา อังกฤษ เล๊ยยย ทนจนถึงซุมื้อนี้ได้ กะย้อนว่า
ความหวังทั้งหมด ของพ่อ กับ แม่ เฒ่าๆ เพิ่นฝากไว้กับเฮา หากเป็นไปได้ ผมกะอยากจิ
บอก ผ่านทางบ้านมหา ไปหาเพิ่นว่า ลูกฮัก และเคารพ พ่อกับแม่ตลอดเวลา ก่อนนอนกะจิเอารูปของพ่อกับแม่มากราบทุกๆมื้อ ขอเป็นกำลังใจให้ พี่ๆน้องๆ ซุคนที่กำลังต่อสุ้ดิ้นรน ยุต่างประเทศครับ:l- มีความสุขทุกๆมื้อที่ได้เข้ามาพูดคุยกับพี่ๆน้องๆในห้องกล่องขอเพลง