การเปลี่ยนชื่อ สยามเป็นไทย

[khonsurin]

การเปลี่ยนชื่อ สยามเป็นไทย

เราจะพาท่านย้อนมาถึงเหตุการณ์ในปี พ.ศ 2485 ในสมัยที่จอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรีไทย


ในปีนั้นเอง ท่านจอมพล ป.พิบูลสงคราม ได้มีแนวคิดในการที่จะยึดหลักที่ว่า

“ประเทศส่วนใหญ่มักตั้งชื่อประเทศตามเชื้อชาติของตน จึงได้คิดเปลี่ยนชื่อประเทศจากประเทศสยามมาเป็นประเทศไทย”

แม้หลายคนจะบอกกับท่านว่า

“ใช้ชื่อประเทศสยามแบบเก่าดีอยู่แล้ว คำว่าไทย เป็นความรู้สึกเกี่ยวกับเชื้อชาติไท แต่ในประเทศมีคนหลายเชื้อชาติ จะทำให้คนเชื้อชาติอื่นน้อยใจเสียมากกว่าและต่างประเทศก็รู้จักประเทศสยาม แล้วเป็นอย่างดี ถ้าไม่มีความจำเป็นก็ไม่ควรจะเปลี่ยน”

แต่ท่านจอมพล ป. พิบูลสงครามไม่เห็นด้วย เพราะ ท่านมีนโยบายสร้างชาติโดยอาศัยเชื้อชาติไทยเป็นหลัก จึงยังยึดความคิดเดิมที่จะเปลี่ยนนามประเทศจากสยามเป็นไทย


จากนั้นท่าน จอมพล ป. พิบูลสงคราม จึงเริ่มดำเนินการเปลี่ยนชื่อประเทศ



โดยเริ่มดังนี้

1 ประกาศใช้เป็นรัฐนิยมก่อน แล้วจึงประกาศใช้รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมนามประเทศในภายหลัง


2 ร่างหนังสือนายกรัฐมนตรีถึงสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เพื่อขอความเห็นชอบในเรื่องการเปลี่ยนนามประเทศและเสนอให้คณะรัฐมนตรี พิจารณาโดยให้ หลวงวิจิตรวาทการเป็นผู้ยกร่าง ได้แสดงความเห็นเกี่ยวกับความไม่สะดวกในการใช้คำว่า สยาม ดังนี้

1. คนไทยมีสัญชาติและบังคับไม่ตรงกัน กล่าวคือคนไทยทุกคนในเวลานี้มีสัญชาติไทยแต่อยู่ในบังคับสยาม


2. ชื่อภาษา ชื่อคน กับชื่อประเทศไม่ตรงกัน กล่าวคือเป็นประเทศสยาม แต่คนพื้นเมืองพูดภาษาไทยเป็นอาณาจักรสยาม แต่พลเมืองเป็นคนไทย


3.การที่เอาคำว่าสยามกลับมาใช้เป็นนามประเทศนั้น เป็นการฝืนใจคนไทยโดยทั่วไป ดังนั้นคำว่าสยามจึงมีแต่ในภาษาหนังสือ แต่ใช้พูดกันว่าเมืองไทยเป็นส่วนมาก


ทั้งนี้รัฐบาลจึงมีความเห็นว่า ถ้าได้เปลี่ยนประเทศสยามเป็นประเทศไทยแล้ว จะมีผลดังนี้

1. ได้ชื่อประเทศที่ตรงตามชื่อเชื้อชาติของพลเมือง


2. ชนชาติไทยจะมีสัญชาติ และอยู่ในบังคับอันเดียวกัน


3. ชื่อประเทศ ชื่อภาษาพื้นเมือง ชื่อรัฐบาลกับชื่อประชาชน จะเป็นไทยเหมือนกันหมด


4. ทำให้พลเมืองรักประเทศเพิ่มมากขึ้น และมีจิตใจเข้มแข็ง รู้สึกระลึกถึงความเป็นไทยมากขึ้น


5. ก่อให้เกิดความสามัคคี และเกี่ยวพันอย่างสนิทสนม ระหว่างชาวไทยที่อยู่ในประเทศไทย และชาวไทยที่กระจัดกระจายในประเทศอื่น ๆ มากยิ่งขึ้น

จากการดำเนินงานของรัฐบาลในขณะนั้น แม้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหลายคนไม่เห็นด้วยกับการเปลี่ยนชื่อประเทศ


แต่เสียงส่วนใหญ่ก็สนับสนุนในหมู่ประชาชน เพราะในหมู่ประชาชนนั้น ไม่ได้แสดงความคิดเห็นว่าชอบหรือไม่ชอบ


ดังนั้นจึงเป็นอันว่า ประเทศสยาม ก็กลายเป็นเพียงตำนานที่จดจำตั้งแต่นั้นมา

........................................