ปอปอปอ(คึดบ่เป็น)

[หนุ่มหน้าลาว]

เดือนสิบฝนเร่งจ้าว หน่ำหน่ำ ฮำลง
เทิงนาดงนาดอน อุทกธาร พูนเพิ่ม
เติมเทิงแลงเทิงเช้า ฮวยโฮย บ่ได้ขาด
ธรรมชาติแต่งปั้น สวรรค์แต้ม แต่งแปลง
ฝนแฮงแฮง ต่อกันมาหกเจ็ดมื้อ แสงตาเว็น บ่พ้อโผล่
ซุมนาโคนาคน้ำ สนุกเล่น เริ่งใจ
ซุมคนอยู่ทางใต้ แสนลำบาก เหลือหลาย
ทางถนนหลายสาย กะขาดตอน ตัดต้อน
ลังคนนอนอยู่ในบ้าน เผลอเผลอ น้ำท่วมแซ่
ต้องขนของจากบ้าน หนีน้ำ เสี่ยงฝน
ฟังข่าวซ่าจ้นจ้น ภูเขาเลื่อน ดินไถล
ชีวีมรณังไป ทั้งหนุ่มสาว เด็กน้อย
เบิ่งเอาเด้อคนเอ้ย.... มันหากเถิงบ่อนคล้อย มนุสสา สิตกยาก
ย้อนตนเองเป็นผู้สร้าง บ่เห็นช่อง ป่องแปว
เฮ็ดให้แนวฮีตเค้า ขาดด่าน บ่สมดุล
หนาวกะหนาวเหมิดแฮง ฮ้อนกะเกิน บ่พอก้ำ
ฝนกะฮำฮำฮ้าย เกินกลาย บ่อนสิเกิ่ง
คึดเบิ่งดู้พวกหมู่เจ้า คนกะก้ำ เกิ่งกัน
มีแต่ดันเกินก้าว บ่มีถอย ให้ก้ำเกิ่ง กันแหล้ว
กูนี่คิดจั่งใด๋ มันต้องเป็นจั่งซั่น บ่มีกั้น ก้าวเจ้าของ
แต่ละคนมองสุดโต่ง บ่มีก๋า หม่องมันแม่น
บักหม่องฮักหม่องแก่น บ่มีเลยสิคึดพ้อ โอน้อโอ้ย ได้แต่โอย พี่น้องเอ้ย
:b-b:b-b:b-b

[chudhancock]

เดือนสิบเข้า ฝนตกมาพาน้ำแก่ง ฝนตกแฮงฟ้ามืดกุ้ม
ซุมไทบ้านนั่นห่วงนา พวกพ่อลุงแม่ป้า ผวาสั่นใจบอดี
แนวเคยมีพายุ ก่อโตพะโลเร้า ข้าวในนาอยู่ใต้น้ำ
ฝนผัดฮ่ำบอมีเหย ท้วมจนเลยทั่วเถิง ฮอดอยู่เฮือน พุ้นเด้เจ้า
มาหลูตนตั้งแต่ข้าว กำพวมก่องฮวงผัดหัก สำมักตายไปเบิ๊ด
สิเจิดหลองบอมีได้ มาเสียดายแท้เด้น้อ น้ำท้วมคอจนตายเน่า
คุณโพธิ์สพโพธิ์ศรีเจ้า ชาวนาเศร้า เป็นห่วงแฮงงงงงงงหือ ๆ ๆ ๆ ๆฮือแท้เดเจ้า



เอากลอนลำ มาให้ลำจ้า คลายเคลียด หือแมนสิเคลียดต่อบู้ อิอิอิอิ