หล่านางเอ้ย...ซับน้ำตาสาเด้อน้อง เซาจับจองความหมองหม่น
ให้อดทนปนอย่าท้อ บ่ดนมื้อสิผ่านกาย
มื้อที่เจอความเลวร้าย ก้าวต่อไปอย่าไหวหวั่น
อ้ายขอขันอาสาสู้ มาบู๋หม่นด้นคู่เคียง
ขอแค่เพียงเนียงนางหล่า หล่ำลืมสาอดีตผ่าน
ให้ทอดทานถกถอดถิ่ม หันมายิ้มให้อิ่มเอม
ขอมาเครมหัวใจน้อง เข้าประครองกกกลิ้งกล่อม
ขอมาซ่อมหัวใจฮ้าง ขอมายม้างหม่องหม่นใจ
มื้อหนาวลมห่มผ้าให้ มื้อหนาวใจขอเป็นหมู่
มื้อฝนซูซัดสาดต้อง ขอเป็นจ้องป้องห่าฝน
ขอเป็นคนฝนยาให้ รักษาใจที่ขาดแหว่ง
ขอเป็นแฮงใจซ่อยยู้ คอยซูค้ำอยู่สุยาม
อันนินทากาเลดั่งเทน้ำ เทใส่ในดินทราย
บ่ทันดนสิเหือดหาย เสื่อมซึมลืมจ้อย
อ้ายสิคอยเป็นเศษผ้า ซับน้ำตาที่ไหลหลั่ง
เป็นความหวังใหม่ให้เจ้า ลืมราวเรื่องที่ผ่านมา...สาเด้อ นางเอ้ย....
...
Bookmarks