กำลังแสดงผล 1 ถึง 3 จากทั้งหมด 3

หัวข้อ: คนเราทุกคนหนีไม่พ้นเกิด/แก่/เจ็บ/ตาย

  1. #1

    คนเราทุกคนหนีไม่พ้นเกิด/แก่/เจ็บ/ตาย

    คนเราทุกคน หนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย
    เกิดแก่เจ็บตาย
    .....................
    ...เกิดแก่เจ็บตาย เป็นทุกราย เพื่อสมดุล
    โลกยังหมุน ยังโดนหลอก ให้โศกสันต์
    แม้ใกล้ตาย ยังมิวาย ห่วงชีวัน
    รู้จิตพลัน สว่างโล่ง โจ้งหนทาง
    ...โลกกับเรา แย่งกัน ยามชีพดับ
    ภาพกำกับ ดั่งรุ่ง อรุณสาง
    ภาพกรรมนั้น สว่างว๊าป ปิดหนทาง
    สู่นิพพาน ไม่เห็น เป็นฉันใด
    ...เพราะจิตตก ไม่ได้ฝึก มาแต่ก่อน
    จะมาสอน ตอนตาย นั้นไม่ได้
    โลกไม่ยอม จะมาแข่ง ไปสบาย
    กรรมทำไว้ โลกเขาให้ ไปตามกรรม
    ...หากจิตนิ่ง รู้ซึ้ง ถึงธรรมมะ
    ยอมลดละ ปล่อยวาง ไม่ต้องถาม
    รู้ร่างนี้ เมื่อตาย ไม่ติดตาม
    จิตนิพพาน เปิดไว้ ยามสิ้นลม
    ...จิตนิพพาน เป็นหนึ่ง ไม่มีสอง
    ไม่ได้ครอง จิตนั้น เพื่อสุขสม
    จิตนิพพาน ไม่ได้ เป็นเช่นลม
    แต่สุขสม เป็นเช่นนั้น ของจิตเอง
    ...เข้าใจจิต ติดตามดู ให้รู้แจ้ง
    ฝึกแสดง ใกล้ตาย ให้ตรงเผ๋ง
    เมื่อใกล้ตาย จริงๆ จิตบรรเลง
    เหมือนฝึกเพลง เอาไว้ จนคล่องใจ
    ...คนใกล้ตาย จริงๆ เกิดความกลัว
    แต่ที่กลัว เพราะไม่รู้ ตายไปไหน
    กลัวกรรมดี ที่ทำ นั้นน้อย ด้อยเกินไป
    ทำชั่วไว้ มากกว่า กลัวลนลาน
    ...หากใครรู้ ว่าตาย ไปสวรรค์
    มีวิมาน ให้อยู่ ดูหรรษา
    มีนางฟ้า ขับกล่อม ยามนิทรา
    มีเทวดา ปกป้อง เป็นพวกตน
    ...คงอยากตาย ซะเลย ในตอนนี้
    เพราะว่าดี เหลือเกิน แสนสุขสม
    แต่ไม่รู้ จริงๆ กลัวพาจน
    กลัวไม่พ้น นรกภูมิ ที่รู้มา
    ...จะบอกทาง ไปดี ทุกท่านเถิด
    ให้กำเนิด จิตเมตตา จิตหรรษา
    กลัวทำไม คนอื่นเขา ก็ต้องมา
    เราดีกว่า ไปก่อน แสนสุขใจ
    ...อย่าคิดห่วง กังวล ญาติพี่น้อง
    สมบัติของ ของเรา ไม่สงสัย
    ใครอยากได้ อะไร ก็เอาไป
    ไม่ถวิล ร่ำไห้ ผูกมัดตน
    ...ปล่อยให้จิต นั้นเบา เหมือนนอนฟูก
    คิดถึงธรรม นั้นถูก สิ่งอื่น อย่าไปสน
    ปล่อยจิตเบา สุขทุกข์ ไม่ใช่ตน
    ปล่อยทุกคน แม้ใจ ของเราเอง
    ...ปล่อยจิตแท้ ให้เขา กลับบ้านเก่า
    เรายืมเขา มานาน ช่างเหมาะเหม็ง
    ให้เขากลับ บ้านเก่า เขาไปเอง
    อย่าคิดเล็ง ให้เขา เวียนกลับมา
    ...แม้แต่จิต ก็ไม่ใช่ ของเราแท้
    ที่ว่าแน่ เพราะเรายึด ของเราหนา
    ไม่ต้องยึด ปล่อย เขาไป ตามอุรา
    สุขยิ่งกว่า คือปล่อย ให้หมดใจ
    ...เหลือแต่จิต เบาโล่ง โจ้งสวรรค์
    นิพพานนั้น มาเห็น ไม่โหยหา
    กลับไปเถิด จิตแท้ ที่เจ้ามา
    เพราะดีกว่า วนเวียน มาอีกที
    ...ขอบคุณนะ ร่างนี้ ที่ยืมใช้
    ขอบคุณใจ ที่ให้อยู่ เป็นสุขขี
    ขอบคุณโลก ใบนี้ ที่แสนดี
    ปล่อยร่างนี้ จิตพ้น นิรันดร...
    ....................

  2. #2
    Banned

    วันที่สมัคร
    Oct 2010
    กระทู้
    757
    บล็อก
    4
    เกิดแก่เจ็บตายยากพ้นได้
    ควรทำใจรอรับกับเหตุการณ์
    เมื่อถึงวันที่ร่างกายละสังขารณ์
    ดวงวิญญาณไปทางไหนใครไม่รู้

    เคยถามคนไข้หลายหลายคน
    วันทุกข์ทนใกล้เวลาครานอนไอซียู
    บางคนนั้นหลับไปโดยไม่รู้
    เมื่อตื่นอยู่บนเตียงเสียงร้องมา

    มีหลายคนบอกว่าครานิ่งไป
    มีผู้ใหญ่แก่แก่แลชรา
    มานำพาตัวเขาเข้าไปหา
    ไม่รู้ว่าถิ่นนั้นเป็นที่ใด

    ไปเรื่อยเรื่อยเหมือนคนไร้จุดหมาย
    เล่าหญิงชายมาส่งลงร่างกาย
    แล้วบอกว่ายังไม่ถึงที่ต้องตาย
    ตามจุดหมายที่พวกเขาเหล่านั้นขอ

    ฟังมาจากการเล่าเขาประสบ
    เรายังไม่เคยพบประสบเอง
    ถึงวันนี้พวกเราอย่ากลัวเกรง
    จงรีบเร่งทำความดีรอวันตาย...

    ขอแจมด้วยนะคะ

  3. #3
    Moderators สัญลักษณ์ของ สหายพง
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    ผมมากับรถผ้าป่า
    กระทู้
    1,369
    555ยาวแฮงเอื้ยอ่านจนตาลายกะดีครับทำไห้คึดได้

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •