ไดอารี่ ความทรงจำที่อาจลืมเลือน

[หนุ่มน้อย]

อดีต ปัจจุบัน อนาคต ถ้าจะเปรียบได้ก็เป็นเหมือนฉากละครที่เป็นเวทีใหญ่มีผู้แสดงมากมาย
โดยยึดเอาตัวเราเองเป็นพระเอก เป็นนางเอก ส่วนคนอื่นเป็นตัวรองเป็นผู้ช่วย
ที่จะให้การแสดงบนเวทีเหล่านี้ดำเนินไปด้วยดี
แน่นอนว่าในเวทีละครจะต้องมีฉากรักที่หวานฉ่ำ ฉากเศร้าระทมทุกข์ต่างๆนานา
ถ้าเรามองย้อนไปในอดีตบางครั้งเราอาจรำพึงรำพันกับตัวเองว่า
โอ้ตัวเราทำแบบนั้นได้อย่างไร น่าจะทำแบบนั้นแบบนี้
แต่เราก็ได้แต้รำพึงรำพันไปเท่านั้นเองจะแก้ไขอดีตเหล่านั้นไม่ไดเสียแล้ว
จะแก้ไขได้เฉพาะการเอาอดีตเหล่านั้นมาเป็นบทเรียนมาแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในปัจจุบัน

:*- (สำหรับท่านที่เข้ามาอ่านและให้เกียรติแสดงความเห็น นับถือครับ นับถือ
และขอให้คิดว่าผู้เขียนได้ระบายความในใจไว้เพื่อความทรงจำ
อย่าไปเอาจริงเอาจังกับข้อความเหล่านี้มากนักนะครับ
บางสิ่งบางอย่างถ้าเรามายึดถือมันก็มาหนักที่เรา ปล่อยวางเสียก็สบายใจเราครับ)