รูบึ้ง
บึ้ง หรือ ทารันทูล่า จัดเป็นแมงมุมที่มีขนาดใหญ่ อยู่ในวงศ์ Theraphosidae ขนาดประมาณ 2.5 – 10 ซม. เคลื่อนตัวช้า
ตามลำตัวและขามีขนปกคลุม บึ้งเพศผู้มีอายุเพียง 5 ปี ส่วนเพศเมีย บางชนิดอาจมีอายุถึง 30 ปี ทั่วโลกมีจำนวนกว่า 800 ชนิด
ในประเทศไทยมี 4 ชนิด อยู่ในสกุล Haplopelma ได้แก่ บึ้งลายหรือบึ้งม้าลาย บึ้งดำพม่า บึ้งน้ำเงิน และบึ้งดำ ซึ่งทั้งหมดเป็นสัตว์
ห้ามการนำเข้าส่งออกในบัญชีว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ (CITES) ในต่างประเทศบึ้งมี
เขตแพร่กระจายในละตินอเมริกา ส่วนใหญ่อยู่ในสกุล Brachypelma ซึ่งเป็นสัตว์ป่าที่อยู่ในบัญชีที่ 2 ของอนุสัญญาว่าด้วยการค้า
ระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ (CITES) บึ้งเป็นสัตว์อีกชนิดหนึ่งที่มีความนิยมมากพอสมควร
เนื่องจากรูปร่างและสีสันที่แปลกตา
ทำให้นักนิยมสัตว์แปลกมีความสนใจนำไปเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยง อีกทั้งบึ้งจากต่างประเทศมีความดุร้ายน้อยกว่าบึ้งไทย ทำให้บึ้งได้รับความ
นิยมสูงสุดในต่างประเทศ
สำหรับบึ้งน้ำเงิน เป็นบึ้งที่พบแพร่กระจายอยู่ในเขตร้อนชื้นของประเทศไทย ขนาดโตเต็มที่ประมาณ 15-20 ซม. พบอาศัยอยู่ในภาคใต้
ตัวผู้ลำตัวมีสีน้ำตาล ตัวเมียมีสีสันสวยงาม ขาสีน้ำเงิน นิสัยดุก้าวร้าว แต่จะทำอันตรายเมื่อตกใจ ปัจจุบันบึ้งน้ำเงินในธรรมชาติ
มีปริมาณลดน้อยลงมาก เนื่องจากพื้นที่ป่าที่เป็นถิ่นอาศัยลดน้อยลงและถูกจับมาเป็นสัตว์เลี้ยง
บึ้งเป็นสัตว์หากินตอนกลางคืน มักจะพบบึ้งขุดรูอยู่ในดินบริเวณสวนผลไม้ และนาข้าวลึกประมาณ 45 ซม. โดยจะชักใยสีขาวออกมาปิดปากรู
ซึ่งเส้นใยสีขาวทำหน้าที่เสมือนเกราะป้องกันตัว เป็นตัวรับสัญญาณสั่นสะเทือนให้รู้ว่าศัตรูหรือเหยื่อเดินผ่านมา
เมื่อเหยื่อเข้ามาใกล้บึ้งจะจู่โจมและใช้เขี้ยวกัดฝังลงไปในเนื้อ ปล่อยพิษผ่านเขี้ยวจนทำให้เหยื่อชาเป็นอัมพาต จากนั้นจะใช้เขี้ยวฉีกเหยื่อและดูดกินของเหลวในตัวเหยื่อจนแห้งเหลือแต่ซาก โดยทั่วไปพฤติกรรมการหาอาหารของบึ้งมักใช้วิธีล่าเหยื่อ ไม่ใช่การสร้างใยให้เหยื่อมาติดกับ และการฝังเขี้ยวลงในเนื้อของเหยื่อจะเป็นลักษณะแนวลึกตรงซึ่งต่างกับแมงมุมจะเป็นการกัดแบบรอยหยิก
พิษของบึ้ง อยู่ที่ขน และต่อมพิษบริเวณเขี้ยว บึ้งบางชนิดโดยเฉพาะในสกุล Brachypelma มีขนที่ท้องหนาแน่นประมาณ 10,000 เส้นต่อตารางมิลลิเมตร สามารถสลัดขนใส่เหยื่อหรือศัตรูเมื่อถูกรบกวนทำให้เกิดอาการคัน เป็นผื่นแดง และรอยถลอก สำหรับต่อมพิษบริเวณเขี้ยวนั้น บึ้งจะกัดและปล่อยพิษซึ่งเชื่อมต่อกับต่อมพิษ (Poision gland) เพื่อการป้องกันตัวเมื่อถูกคุกคามจากศัตรู บึ้งบางชนิดมีเขี้ยวยาวถึง 1 นิ้ว แต่พิษของบึ้งมีเพียงเล็กน้อย แค่เพียงพอจะให้เหยื่อขนาดเล็ก เป็นอัมพาตเท่านั้น สำหรับผู้ที่แพ้พิษบึ้ง เมื่อถูกกัดอาจเกิดบาดแผลบวมแดง เหมือนถูกผึ้งต่อย แต่บางคนอาจเกิดอาการแพ้อย่างรุนแรง ทำให้กล้ามเนื้อเป็นตะคริว ผู้ที่เป็นโรคหัวใจอาจช็อกได้
ขณะนี้ยังไม่มีรายงานว่า พิษของบึ้งน้ำเงินมีฤทธิ์รุนแรงทำให้มนุษย์ถึงขั้นเสียชีวิต แต่การเสียชีวิตอาจเกิดจากสาเหตุทางอ้อม การยั่วยุหรือทำให้บึ้งโกรธเมื่อมันกัดจะปล่อยโปรตีนตัวอื่นๆออกมาพร้อมกับพิษทำให้ผู้ถูกกัดมีความเจ็บปวดมาก แต่จะมีอาการเจ็บปวดทรมานจากบาดแผลมากกว่าความรุนแรงของพิษ บางกรณีที่โดนกัดจนลึกเข้าไปในผิวหนังอาจทำให้เกิดการติดเชื้อที่บาดแผลได้
การปฐมพยาบาลเมื่อถูกบึ้งกัด ให้รีบล้างด้วยน้ำสบู่ พร้อมด้วยการให้ยาปฏิชีวนะ
เครดิตที่มา
http://hilight.kapook.com/view/36842
Bookmarks