ใต้ฮ่มแก พักฮ้อน ลมพัดอ่อน โชยมา
สายตามองตามเสียง แมงกว่างดัง อยู่เทิงต้น
ลังโตบินบนผ่าย เวหา ย่องยีย่อง
เบิ่งลังโตผั่นฮ้อง เสียงแอ้ แอ้ดแล้วแอ๋
โตแม่หยุดอยู่นิ่ง บ่ติงคิง สงบเงียบ
ส่วนซุมบักเขาโค้ง ส่งเสียงท้า เสียดสี
มีหลายโตเป็นปุ้ม เป็นซุม ย้อยยามหย่าง
ลังโตตีต่อสู้ หวังสิแย่ง แม่นาง
กว่างเอ้ยกว่างสีเข้ม ซ่างมางาม เป็นตาเบิ่ง แท้น้อ
เจ้าสีแดงเคิ่งม่วง ใสเหลื่อม ดั่งพลอย
คึดฮอดเด้ ตั้งแต่เป็นเด็กน้อย ได้ปีนป่าย หาจับ
เทิงแมงกว่างแมงทับ จับเอามา ผูกขาเล่น
ตาเว็นเพลเคยพาน้อง จูงแขนกัน ออกไปท่ง
น้องเคยลงเล่นน้ำ สระน้อย ล่องลอย
จนตาเว็นบ่ายคล้อย เจ้ายังขี่ ตีโปง
ซิ่นเคียนเอิกบ่ระวัง อ้ายสิ่งเห็น ตากับแก้555
เจ้ายังแวแวเว้า เสียงนัว หัวม่วน
เบิ่งเจ้าลอยเล่นน้ำ มีสุขล้น เริ่งใจ
บัดนี้นางใหญ่แล้ว ผั่นจรจาก เมืองเฮา น้อหล่า
ปล่อยให้ชายคอยเหงา อยู่โพน เถียงนาน้อย
ตั้งตาคอยอยากเห็นหน้า ตอนมื้อออกพรรษา นางน้อง สิกลับต่าว บ่น้อ
หรือเจ้ามีบ่าวซ้อน แล้วป๋าอ้าย ผู้คิดนำ บ่น้อน่อ หล่าเอ้ย
แมงกว่างรำพันแมงกว่างรำพันแมงกว่างรำพัน