สบสายตาพี่...น้องสะท้านไหว
ยามพี่ยิ้มมา น้องก็ไม่กล้ายิ้มไป
ก็เพราะอะไร ขอบอกเพราะปากพี่กว้าง
ไม่อยากให้ตัวเอง ไปคว้างคว้าง
แล้วหลุบเข้าทาง ริมปากของพี่ยา
ยามพี่ชะเง้อ ชำเลืองเยื้องย่าง
น้องนะหรือปีนหน้าต่าง สะท้านใจเคว้งคว้าง
ตอนนี้น้องขอให้พี่ ไม่ต้องสบตาพราง
ก่อนที่น้องปีนหน้าต่าง โดดน้ำตูมลงไป
พี่จ๋าพี่ไม่น่่ามา ในตอนนี้
ก็ตอนที่ นางน้องใจหวั่นไหว
ถ้าพี่ก้าวล้ำ เข้ามาที่เรือนใน
น้องคงได้ โกยอ้าวคลุกเคล้าตรม
พี่คนดีมาทัก น้องประจักษ์ว่าต้องหนีพี่
โธ่พี่จ๋าพี่คนดี น้องนี้ต้องหลบเข้าผ้าห่ม
ไม่ให้พี่เห็นหน้า ไม่ต้องมาดอมดม
ไปให้ไกลสุดโค้ง นะจ๊ะพี่ยาใจ....
ภาพผู้มาเยือน จากน้ำท่วมที่ลพบุรีค่ะ
แล้วจะกล้าสบตาไหมจ้า...บรื๋ออออออออออส์ ย่าน...
.........................................
อ้างข้อความนี้
Bookmarks