ผญาน้ำท่วม มหาอุทกภัย ปี ๔๕
กลอน ๒
น้ำใจซับ น้ำตาซึม
โจรปล้นบ้านบ่ผลาญล้าง ดั่งน้ำบ่าพัดพาของ
เหมิดเงินทองมวลทรัพย์สิน งานเฮ็ดกินที่ดิน, บ้าน
กระแสธารปานบ้าคลั่ง ถาโถมพังยั้งบ่อยู่
กวาดโฮมกันสายธารขู่ ให้พวกสูหนีกูซ่า ไหลมาท้อนก้อนซ่ำภู
บ้านมิดหลังเหมิดทางกู้ แสนหดหู่ภัยพิบัติ
อุทกสาดใส่ประชา บ่ว่าไผบ่มีเว้น
น้ำเคยเย็นมาเป็นฮ้อน ผู้เฒ่านอนหัวใจหวั่น
แนวแข้งขากายาสั่น สิไปหันกะบ่ได้ น้ำตาไห้ใส่นที
ลูกเกิดใหม่ได้มื้อนี้ อุ้มหนีพ่องฮ้องกินนม
นั่งเรือลมกะพัดกาย น้ำเป็นสายเจ้าไห้อ้อน
พ่อหิวนอนเมื่อยอิดล้า เฝ้าแม่มาหลายมื้อผ่าน
หมาแมวอยู่เป็นหมู่กัน สิถิ่มมันกะบ่ได้ หนีตายพร้อมไปพร่ำกัน
หนึ่งแล้วสิบหมู่บ้าน ตำบลผ่านเป็นพันจุด
อำเภอฉุดฮอดจังหวัด ประเทศขาดแนวกันได้
น้ำสีใสไหลคือขุ่น สูนหยังน้อบ่รอท่า
ออกนอกเขตตลิ่งมา ขึ้นหาคนนำข่วงคุ้ม ไหลคุมฟ้าวบอกฟั่งหนี
สิงห์บุรี อ่างทองจี้ จนเต็มที่เกินฮักษา
อยุธยาเสียกรุงศรี น้ำโจมตีเหมิดเมืองล่ม
นครจมบาดาลใต้ แพงปานได๋ไผกะซ่าม
นิคมอุตสาหกรรม หมื่นล้านจำกะบ่ช้า บ่เห็นหน้าแก่ผู้ได๋
นนท์บุรีกะเป็นฮ้าย ปทุมไล่ไปหากัน
นครสวรรค์น้ำตากลบ ลพบุรีกะเป็นฮ้าย
สุโขทัยระทมท้อน พิจิตถอนหันใจต่ำ
อุทัยว่าสังแม่นกรรม ชัยนาทจำจื่อไว้ ลพบุรีไห้เจิ่งน้ำตา
ฉะเชิงเทราจนมิดหน้า ปราจีนอ่วมอุราถอน
เมืองนครนายกเฉา ข้าวและนาตายคาน้ำ
พิษณุโลกนำซ้ำทุกข์ยาก จังหวัดตาก บ่สมที่
กำแพงเพชร ราชบุรี สุพรรณมีบางบ่อนท่วม ไหลนองข่วมสู่นคร
เมืองส้มโอกะเดือดร้อน ข่อนมาบ่าสระบุรี
น้ำมูลชีท่วมอุบล ขอนแก่นคนได้โฮฮ้อง
ร้อยเอ็ดหมองเหมิดนาข้าว สุรินทร์เฮากะโดยดั่ง
ศรีษะเกษน้ำตาหลั่ง ไปสู่ทางบังกะล้น คนตายเพิ่มคู่สุวัน
ภาพปรากฏทดสอบท่าน สิต้านท่านทีไหว...มีหรือ
น้ำก็ไปตามสายทาง บ่ฮู้หยังสิพังเพิ่ม
ควรได้เติมน้ำใจท้อน สอนฮักกันต้านทุกข์ซ่อย
กรุณาอย่าถิ่มปล่อย น้ำบ่คอย คนทุกข์ถ้า ประสานหน้าเข้าใส่กัน
อัสสุชลปานฝนม่าน น้ำตาผ่านคนหลายแสน
น้ำใจแทนผ้าซับหมอง พี่น้องไทยเอาใจซ้วน
อย่าคากวนแต่กันวุ่น เว้าให้สูนไปคนท่า
น้ำแฮ่งหลายน้ำลายซ่า ผัดไหลมาท่วมทับถิ่ม สนิมก้อนผิดบ่อนการณ์
ขอเชิญชวนทุกส่วนชั้น สมานมิตรจิตสมัคร
ฮวมตระหนักอุทกภัย เติมน้ำใจประสานซ้วน
พลังมวลประชาตุ้ม ประชุมกันปันแจกจ่าย
ทั้งสิ่งของ กำลังใจ กำลังกาย ไปกูลเกื้อ ซ่อยเหลือซ้วนส่งพลัง
คงซ่อยเบาทุเลาบ้าง อย่าจางจืดฝืดจนขม
น้ำตาตรมคลายอมทุกข์ สุขเมื่อมีผู้มายื่น
กายวันคืนให้ผ่านพ้น ผู้ทุกข์ทนกมลอิ่ม
เพียงบ่ปล่อยให้รอยพิมพ์ ยิ้มส่งกันท่อนั้นได้ ภัยจากน้ำ กะส่วงเบา...ลงแหลว ฯ
จ.เขมจิตต์
น้ำใจซับ น้ำตาซึม
๑๔ ตุลาคม ๒๕๕๔
Bookmarks