ได้ฟังข่าวหนาวสะท้าน อุทกธารที่ไหลหลั่ง
เข้าโถมถั่งถาบทื้น ภายพื้นอั่งพะลาน
สถานการณ์น้ำยวกยู้ ฟังดูถึงวิกฤติ
หลายชีวิตต้องทุกข์ทน กลางสายชลกระแสเชี่ยว
หนทางเทียวตัดขาดสิ้น การอยู่กินแสนลำบาก
ความทุกข์ยากเดือดฮ้อน โฮมท้อนทั่วถิ่นไทย
ธารน้ำใจที่ไหลล้น ต้านสายชลบ่หยุดหย่อน
ยื่นมือป่อนปันให้ น้ำใจล้นลื่นหลาม
คราถึงยามทุกข์ยากฮ้าย เฮาชาวไทยได้ปันแบ่ง
ต่างร่วมแรงร่วมใจสู้ อยู่เคียงข้างบ่ห่างกัน
สายนทีบ่อาจกั้น สายสัมพันธ์ที่หมั่นแก่น
สุดสายแนนน้ำใจคล้อง บ่มีหม่องสิจุ่มจม
อดเอาเด้อ......อีกบ่ดนคงสิม้ม ความตรอมตรมสิพ้นผ่าน
รวมน้ำใจเป็นสายธาร ให้โลกขานจารึกไว้ ว่า “คนไทย...ไม่ทิ้งกัน”...
Bookmarks