สุดท้าย ก็หวลคืนสู่บ้านเกิด

[เต็มใจให้เธอ]

โอ้...เบิ่งแล้วรู้สึกว่าอยากไปยามอาวอ้วนขึ้นมาทันทีเลยครับ
ยโสธรไปครั้งสุดท้ายเมื่อสองปีผ่านมาครับ

[นู๋น้อย]

ทางนี้กะอีกหลายเดือนยุจ้าพ่ออาวแต่อีกบ่ดนช่วงระหว่างรอกะเมือยามบ้านดู๋ๆเอาดีแล้วละจ้าที่ได้เมืออยู่บ้านพัฒนาบ้านเกิดเจ้าของ ถึงจะรายได้บ่ท่อที่หากินยุเมืองใหย่ๆแต่กะสุขใจอิ่มท้อง บ่ต้องดิ้นรนหยังให้เมื่อยกายเมือยใจ พออยู่พอกินตามกำลังเจ้าของดีที่สุดแล้วจ้า สู้ต่อไปจ้าพ่ออาว" ตราบใดที่ชีวิตยังไม่สิ้น เราต้องดิ้นกันกันต่อไป":l-

[ปั้ม อาภัพ]

อ้ายเมื่อยุบ้าน เดือนล่ะ สิบกว่ามื่อ บ่ฮู้เน๊าะ วามีเป็ดหลาย 55 สิแวะไปยามซั่นดอก ยุบ้านเฮากะมีความสุขดี ถ้ามีโอกาสสิไปยามยุดอก

[ธิดายาเย็น]

อาวอ้วนๆๆ..เป็ดทางบ้านเจ้าฮ้องคือกันบ่กับเป็ดทางบ้านเอื้อย เป็ดทางบ้านเอื้อยฮ้องว่า..ลาบ ลาบ ลาบ ลาบ ลาบ....พู้นเด๊ะ..

[บุรุษไร้ใจ]

อีหยังอีก คือพเนจรแท้ บ่หยุดนิ่งเลยเนาะ สิไปทางได๋อีกบ่นี้

[บ่าวบาน]

ผมออกจากบ้านมาตะปี 44 ความหวังเดียวคืออยากกลับไปใช้ชีวิตอยู่บ้านเกิดสิดีสิฮ่ายกะคือบ้านเฮา

[หวึ่งน้อย]

สงกานนี้สิไปหาสะบ้อจ้าอ้าวววว นัดกับลูกพี่ก่อนดอก อยากกินกินต้มไก่ 55555

[บ่าวนวนคร]

ผมกะสิหาทางเมื่อบ้านอยู่คือกันครับ
หวังไว้ว่ามื้อหนึ่งว่าสิคืออ้าวอ้วนหล่ะครับ

[อาวอ้วนเมืองยศ]

อยู่บ้านเฮา บ่ออึดอยู่อึดกิน
ตกมาปีนี้ ชีวิตหนุ่มโสด อิสระเปลี่ยนไป เป็นพ่อคนแล้ว มีครอบครัวแล้ว
ความมุ่งมั่น ความรับผิดชอบ มีมากขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ
ชีวิตมักเลาะ ชีวิตนักเดินทางหายไปเลย อยู่กับที่อยู่กับครอบครัวมากขึ้น

อยู่บ้านเฮา ขยันทำกิน บ่มีอดครับ