เป็นดั่งจุดหมายปลายทางชีวิตของใครหลายคน ที่ีหวังใว้สุดท้ายบั้นปลายชีวิต
หลังจากบากบั่น ฟันฝ่า สู้ทำมาหากิน ดิ้นรนขวานขวาย
ห่างไกลบ้าน จากพ่อแม่ พี่น้อง ท้องทุ่ง มาสู้งานหนัก ในเมืองใหญ่
บางคนไกลบ้าน ถึงต่างเมือง ต่างภาษา เหว่ว้า อ้างว้าง และเงียบเหงา
และแล้วในที่สุด ชีวิต ก็มาถึงจุดหมาย การเดินทาง ก็มาถึงเส้นชัย
แม้สิ่งที่ได้ติดมือกลับบ้านมา แทบจะเรียกว่า ไม่มีอะไรติดมือกลับมา
กลับมาเพียงสองมือเปล่า เหมือนกับตอนที่เดินออกจากบ้าน เพื่อไปแสวงหา
สุดท้าย ก็ได้กลับมาอยู่บ้านเกิด ถิ่นกำเนิดเกิดก่อกาย หม่องฝังสายแห่หม่องแผ่สายบือ
เป็นดังความหวังดังที่ได้ตั้งใจใว้ "วิถีชีวิตชนบท ที่ที่โหยหาในบั้นปลายชีวิต"
(http://www.baanmaha.com/community/thread33523.html)
เมื่อได้กลับมาอยู่บ้าน ดังที่หวังก็เลยเอาภาพบางส่วนมาฝาก
ขออภัยสำหรับภาพที่ไม่ชัดเจนเนื่องจากถ่ายจากมือถือ ราคาไม่กี่ร้อยบาท
กลับมาฮอดกะมามุงหลังคาเฮือน(เก่า)ใหม่ คาดว่าสิเป็นเรื่อนหอ พะนะว่า ไผกะดายซ่อยหาลูกไภ้ให้พ่อใหญ่แน่เด้อ
แล้วกะมาปลูกผักปลูกหญ้า พอได้กิน แก้ม ซุมทางล่าง
สักปีใหม่ คือสิพอดี ห่ามีไผกายมายาม สิได้ต้ม สู่กิน
ส่วนซุม ทางล่าง แม่นของหวงของพ่อใหญ่เพิ่น บายบ่ได้
ของหวงพ่อใหญ่เพิ่น จักน่อยว่า สิขายถิ่มเบิดแล้ว ค้านเลี้ยง เพิ่นว่า
ซุมนี่จั่งบ่หวง แต่ว่าเบิ่งท่าบ่เป็นตาแซบ อิอิ
มีปลาดุก หนึ่งบ่อ แล้วก็ กบ สองบ่อ ปลาดุก โตจัก 2-4 ขีด กำลังทอดแซบ
เบิ่งเห็นบ่หละหือ คือมามืดมิดแท้
เถียงนาน้อย ยุหลังโรงเรียนที่สอนอยู่พอดี
เที่ยงมากะเลยออกไปซ่อย เถ่าแม่เกี่ยวข้าว
ขอบคุณบ้านมหา ที่ช่วยให้ได้แบ่งปัน ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอดสาเบิ่ง
มื่อหน้าสิหากล้องถ่ายรูปจักโตดอก ลิโตนผู้เพิ่นเบิ่ง คราวนี้ต้องขออภัยหลายๆ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks