คีไฟ , หิ้ง

[คนตระการ...]

เมือบ้านครั้งก่อนผมกะได้ถ่ายภาพ หิ้ง กับ คีไฟ มาไห้พี่น้องเบิ่ง
อยู่บ้าเฒ่าแม่เลากะยังไช่อยู่ครับ แต่บ่อได้ไช้แบบก้อนเส้า
เอาเตามาตั้งไช้ถ่านเอา ..ซื้อเตาแก๊สไห้เลากะบ่อค่อยไช้ดอก เลาว่าแบบนี้ดีกว่า ..








ขออนุญาติอ้างอิงบทความตามนี่ครับ
http://www.edu.ubru.ac.th/2011articl...page00001.html

คีไฟ
โดยปกติบ้านอีสานจะเป็นบ้านใต้ถุนสูง เรียกว่า เฮือน มี ซด (เฉลียง) ซาน (นอกชาน) และ เฮือนไฟ (ครัว) ในเฮือนไฟ ซีมักจะทำไว้คู่กับซดและซานแจะเป็นที่ทำเตาไฟสำหรับหุงหาอาหารด้วยฟืน เรียกว่า คีไฟ คีไฟมักจะทำเป็นพื้นที่เฉพาะยาวประมาณ 1 วา กว้าง 2 ศอก ตรงกลางเฮือนไฟ สร้างด้วยไม้ 6-8 นิ้ว เป็นกรอบปูด้วยไม้พื้นแน่นหนาเพียงพอที่จะรับน้ำหนักเตาไฟซึ่งทำด้วยดินเหนียวไว้ตรงกลางกรอบคีไฟได้อย่างมั่นคง เตาดินเหนียวจะมีลักษณะเหมือนเต่า เปิดหลังสำหรับตั้งหม้อหุงต้ม ข้างในเป็นโพรงและมีขาเตาทั้งหัว-ท้ายสำหรับใส่ฟืนหรือบางบ้านอาจจะเป็นเตาแปว มีขาเตาด้านเดียว อีกด้านเจาะเป็นรูให้ลมและควันผ่านเรียกว่า แปวเตา เหนือเตาไฟประมาณเมตรครึ่งถึงสองเมตร ชาวบ้านมักจะทำหิ้งคีไฟสานด้วยไม้ขัดแตะแขวนกับหลังคาเฮือนไฟ เพื่อเก็บสิ่งของหรือเมล็ดพืชพันธุ์ที่ไม่ต้องการให้มอดหรือมดทำลาย หิ้งคีไฟจึงมักจะเป็นที่รมควันของเครื่องมือเครื่องจักสานที่ป้องกันมอดได้ดีเยี่ยม

โดยปกติเฮือนไฟจะเป็นที่เก็บเครื่องครัวเกือบทุกประเภท ตามบริเวณรอบ ๆ คีไฟ รวมทั้งดุ้นพื้นที่ทำเป็นท่อน ๆ พร้อมใช้ในแต่ละวันรอบ ๆ เตาบนคีไฟมักจะถมด้วยดินทรายกันไฟไม่ให้ลามออกนอกคีไฟ เมื่อมีการหุงหาอาหารในเฮือนไฟ จึงมักจะเห็นควันลอยทะลุผ่านชายคาและจั่วเฮือนไฟเสมอ ในเฮือนไฟอาจจะมีสิ่งของเครื่องใช้ห้อยแขวนข้างฝาวางตามหรืออยู่บนหิ้งคีไฟจำนวนมาก แต่ชาวบ้านมักจะไม่เอาตุ่มน้ำไว้ในเฮือนไฟ เพราะตุ่มน้ำดื่มมักจะทำไว้เป็นร้านเฉพาะ ส่วนตุ่มน้ำใช้จะวางไว้ที่ซานเป็นที่เฉพาะใกล้ ๆ เฮือนไฟนั่นเอง