สวัสดีพี่น้องบ้านมหาครับ...
โดนนานเติบที่เซียงเหมี่ยงฯ บ่มีโอกาส ได้โพส นำเสนอในพื้นที่บ้านมหาเลย...
ย่อนว่าภารกิจหลาย ๆ อย่าง แต่แวะเข้ามาอ่านกระทู้ตลอด บ่ได้ฮอดแวะทักทายพี่น้องบ้านมหาที่ Hi7 ...
ช่วงก่อนปีใหม่ วันหยุดรายเดือนของเซียงเหมี่ยงปีนี้ บ่ตรงปีใหม่ และ ต้องลางานมาบวชหลานซายที่เลี้ยงมาแต่น้อย ๆ เป็นการลาในรอบหลายปีของการทำงานเลยทีเดียว...
อยากนำเสนองานบวชในรูปแบบ ทางบ้านเซียงเหมี่ยงฯ ออกในแบบทาง วัฒนธรรมเขมรประยุกต์ ซึ่งพบเห็นในแถบอีสานใต้ แต่ว่าต่างถิ่นต่างบ้าน กะแตกต่างกันออกไป...
งานบวชแถบบ้านเซียงเหมี่ยงฯ จะแปลกกว่าทางอื่นคือ นาคสวมกระโจม เป็นหัวพญานาค แต่งตัวด้วยผ้าแพรหลายสี ที่สำคัญคือพาขวัญ แล้วแต่รูปแบบ ตามด้วย ปตวล(ปะ-ตวล, Pa-tual) เจ็ดชั้นสำหรับขนม ข้าวต้ม กล้วย ตามด้วยที่ขาดบ่ได้คือแห่นาคนั่งซ้างไปบวช ครับ...
บรรยากาศ ปลงผมนาค...
มาเบิ่งแต่ละอย่างที่ว่ามาข้างต้นเนาะครับ ในรูปล่าง ประกอบด้วย พาขวัญบายสีพญานาคเก้าหัว กระโจมสวมหัวนาค ขวาสุดคือ ปตวลที่ถูกห่อไว้ด้วยผ้าไหม (ท้องถิ่นอื่น เซียงเหมี่ยงฯ บ่ฮู้ว่าเอิ้นหยังและ บ่ฮู้ว่ามีหรือบ่เนาะครับ) ซ้ายสุดคือ คนที่ นาคเผิ่นขอลาบวช
พาขวัญ บายสีบวชนาค เซียงเหมี่ยงฯ เพิ่งเคยเห็น แบบนี้เป็นครั้งแรก ผลงานของหลานเซียงเหมี่ยงฯ น้องซายของนาคเอง งึดกันหมดบ้านว่าเฮ้ดได้จั่งได๋ ปตวล คือที่เห็นในภาพ เป็นไม้ไผ่ทั้งลำสาน เพื่อใส่ขนม ข้าวต้ม สำหรับ สู่ขวัญนาค...
ภาพตอนเซ่ามืดขลังไปอีกแบบ...
นาคเริ่มแต่งตัวด้วย ผ้าแผรสี สวมโสร่ง แต่งหน้า...
แต่งเสร็จแล้วกะประมาณนี้ครับ...
งานนี้มีซ้างแห่ ๖ เชือก นำทีมโดย พลายฟลุค เกิดหน้าบ้านของปู่นี่ล่ะ อายุประมาณ 15 ปีนี่ล่ะ...
ส่วนพี่พลายเชือกนี้ ออมสิน กับพ่อ เซียงเหมี่ยงฯ เป็นผู่ขี่ เป็นพลายงา ที่นิสัยดีมาก ๆ ...
เดี๋ยวต่อ ครับ พื้นที่ภาพน่าจะเต็มโควต้า...
Bookmarks