หวานรักวาเลนไทน์

[ข้าวทิพย์]

สิบสี่กุมพาวันวาเลนไทน์
สิ่งที่ให้ปีก่อนย้อนมาหา
คือความรักที่เธอมอบให้มา
ขอสัญญาจะเก็บไว้ในใจนาน
หนึ่งคำหวานประสานตาพาจดจ้อง
แล้วนั่งมองตาก่อนป้อนคำหวาน
เราจะรักกันแบบนี้นานเท่านาน
ฟ้าดินจงเป็นพยานให้รักเรา
ได้เคียงคู่อยู่ด้วยกันถึงที่สุด
ความรักดุจหินผาไม่เหี่ยวเฉา
ในโลกนี้ขอมีแต่รักของเรา
อย่าเหี่ยวเฉาจงชื่นจิตนิจนิรันด์.....

"เรื่องที่เขียนไม่จำเป็นต้องเหมือนเรา เรื่องที่เล่าไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร"

ฟ้าเพียงดิน

[ข้าวทิพย์]

นิยามความรัก สำหรับตัวเองคิดว่าความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่กับจิตใจเราเสมอ สังเกตได้ใครที่กำลังมีความรักทุกอย่างก็ดูดีไปหมด โลกนี้สดใส โลกทั้งโลกเป็นสีชมพู ความรักทำให้สุขภาพจิตและส่วนอื่นๆดีไปหมด แล้วทำไมเราไม่รักษาสิ่งดีๆเหล่านี้ไว้ การรักษามันไว้มีทั้งยากและง่าย อยู่ที่ใจอยากจะทำหรือไม่เท่านั้น ถ้าเรามีรักที่พอเพียงรักนั้นใหม่อยู่เสมอ ความรักไม่ใช่แค่กับมนุษย์ แต่เราต้องแยกแยะให้ออกกับคำว่า"รัก" เราจะขีดกรอบความรักของเราไว้แค่ใหน ขีดไว้เท่าที่กำลังใจจะรักษารักนั้นได้ดี รักที่ออกจากเซลสมองส่งมาให้ใจเก็บไว้กลั่นกรอง ไม่ใช่ให้ปากเก็บไว้ เพราะปากเก็บรักและความรู้สึกไม่ได้ เดี่ยวก็เผลอหลุดออกมาทั้งๆที่ใจไม่ได้รับรู้และยอมรับที่จะเก็บไว้ ความรักที่ยิ่งใหญ่ย่อมเก็บไว้"ใส่ใจเสมอ"


"เรื่องที่เขียนไม่จำเป็นต้องเหมือนเรา เรื่องที่เล่าไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร"