คนแปลกหน้าที่น่ารัก

[วัฒนชัย หาริโร]

มื้อนี้มาเว้าเรื่องความรักให้พี่น้องฟัง เป็นความรักระหว่างมิตรกับมิตรครับ
หลักจากที่ผมได้แอบหนีกิ๊กและแฟนคลับแบกเป้ไปเที่ยวเมืองเลยในช่วงหลังปีใหม่
ผมไปแบบว่าบ่มีจุดหมายหยังเลยนอกจากภูกระดึง กะสมใจอยากยุครับเมื่อยแทบตาย
พอขึ้นไปฮอดแล้วกะคุ้มค่ามาก คืนแรกนอนว่าแม่นตาย อิอิ พอเช้ามากะตื่นไปเบิ่งตะเวนขึ้น
อิอิบาดยุบ้านบ่ได้เบิ่งจั๊กเทื่อย้อนตื่นบ่ทัน 55555กับมาเว้าต่อ ตอนย่างไปกะได้ไปพ้อกับ
นักท่องเที่ยวกลุ่มหนึงด้วยความที่อยากเล่นนำเขากะเลยไปถามว่ามาแต่ใส
เผิ่นกะตอบว่าบ้านยุเลยนิละเลยทำเนียนเว้าไปเลย พอสุดท้ายเผิ่นกะว่าไปนำกันบ่พะนะ
นับจากนั้นมากะได้ไปนำเขา อิอิ นอนนำเขาเสยเลย (เขาอยู่บ้านแบบวีไอพี มีเครื่องทำน้ำอุ่นนำเนาะ)
พอตอนลงเขากะมานำกันเผิ่นกะถามว่าสิไปใสต่อ เลยว่าสิไปเชียงคานเผิ่นเลยว่า
ไปนอนบ้านข่อยก่อนบ่มันค่ำแล้วมื้ออื่นจั่งไป กะเลยเผลอใจง่ายไปนอนบ้านเผิ่น ไปฮอด
กะได้รับการต้อนรับเป้นอย่างดี จากอิพ่อ อิแม่ อิพ่อถามว่าวัฒน์เคยใส่กุ้งบ่พะนะ
ด้วยความที่เป็นลูกน้ำปาวเก่ากะเลยว่าไปเลยปะพ่อ5555ยามมาได้บักหลายหนึ่ง
ยามเช้ากะพากันไปเที่ยวเชียงคานต่อ เผิ่นกะพากันไปนำ ยามแลงกะมานอนยุบ้านคือเก่า
สรุปแล้วไปนอนบ้านเผิ่นยุ 2 มื้อ บ้านหลังนี้ทำให้ผมประทับใจมาก น่ารักและใจดีทุกคนเลย
หลังจากกับมา กทม กะยังติดต่อกันตลอดมาจนชุมื้อนิ
ผมยอมรับว่าบางที่การที่เรายอมเสี่ยงเว้ากับคนแปลกหน้ากะมีข้อดีคือกัน ทำให้เราได้พบเพื่อนใหม่ๆอยู่เสมอ อย่างผมกับเพื่อนกล่มนี้
ต้องยอมรับว่าน้ำใจของเพื่อนกลุ่มนี้ดีมากๆเลย ซึ่งการไปเที่ยวครั้งนี้มีค่ามากมายกับผมมากนัก
คือมันทำให้ผมได้เพื่อนเพิ่มขึ้นมาอีกหลายคนล้วนแต่เป็นเพื่อนที่ดีทั้งนั้น
ซึ่งมันบ่สามารถประเมินค่าได้เลย ผมขอขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆทุกคนจากใจจริงครับ
นี้กะเป็นอีกหนึ่งความรักคือกันครับ ขอขอบคุณ อิพ่ออิแม่ พี่รบ พี่อ้อย พี่หนิง สุ จ๊อบ กร มากๆเลย
สุดท้ายนี้อยากบอกว่า ข่อยฮักเมืองเลยเด้อ



ผีมือลูกน้ำปาว อิพ่อว่า ใช้ได้เลยพะนะ





ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนและพี่น้องบ้านมหาทุกท่านที่เฮายังฮักกันเสมอมาเด้อครับ