ฝากไปหาผุลังคน...
บ่มีหยังสิมอบให้ มีเพียงแต่หัวใจ ของคนที่ไร้ค่า นางเอ้ย
วาสนา ซินซาตาต่ำต้อย แม่นงอยฟ้า กะบ่สูง
อยากพยุงตนขึ้น ให้เทียมนาง ผั่นบ่เกิ่ง หล่าเอ้ย
มือซาวเถิง ขาผั่นหวิดจากพื้น คะมำล้ม คาบขี่ดิน
แนวว่าซินบ่พาเกี้ยว สายแนน บ่พาจ่อง
ได้แค่มอง บ่อาจเอื้อม ดึงเจ้า เข้าฮ่วมชม
บ่สมแห อย่าพายข่อง ปูปลาบ่สมหนอง อย่าบืนดิ้น หวังได้อยู่
บุญบ่สมนารถซู้ แม่นดันยู้บ่เกิ่งซา ดอกหล่า
สิบสี่กุมภา ขอให้ตาหวานฉ่ำ อ่านลำนำของพี่ แหน่เด้อนาง
แทนกุหลาบไร้สี มามอบแทนให้เจ้า เข้าใจอ้ายว่าฮักจริง แหน่เด้อ
ขอยอดหญิงของอ้าย ส่ำบายใจ สดซื่น
ทุกวันคืน ขอให้เริงเรื่อยเรื่อย อย่ามีมื้อ เหี่ยวเฉา
ทุกค่ำเช้า ให้คิดฮอดผุลังคน แหน่เด้อหล่า
ผุเขาคอง คอยระวัง ห่วงหา อาวรณ์เจ้า
ขอให้สาวนางน้อง สดสวย ดั่งใจปรารถน์
ซาตินี้ขอให้น้อง มีสุขยิ่ง ดั่งสวรรค์เด้อ หล่าเอ้ย
:l-
อ้างข้อความนี้
Bookmarks