ว่าเรื่องเพ็ญเพียรสร้าง หนทางแม่นล้าหล่อย
ถึงสิร้อยเทื่อล้ม อย่าจมถ่อนเรื่องปัญญา
อย่าท้อแท้แก่ปัญหา ที่เกิดมาให้เฮาแก้
แลเหลี่ยวมองอย่าหลงส้น มันสิวนดอกหลักเก่า
ดั่งควายเขานั้นหลงส้น วนได้ไปบ่เป็น
เชือกเส้นเดียว มันหากเน้น ลากเข็ญให้เป็นคู่
สายค่องน่องจองจากฮู เจาะรูดั่ง แต่นั่งมอง
เชือกที่ได้มาคล้อง จองดึงเกิดปัญหา
กินหญ้ามีตามท่งนา มื่อหนึ่งหนาเจอตอซ้ำ
จำใจทนวนเป็นเกลียว เชือกยิ่งเหนียวเกี้ยวดึงจ่อง
หญ้าบ่ตกถึงฮอดท้อง ย้อนค่องน่อง มันจ่องจำ
บ่มีคำปัญญาแก้ หากเจ้าของแน่ บ่แลเหลียว
ปลดจากเกลียว ตอตำตา ให้ควายหาหญ้ากินได้
ภายในใจแต่ก่อนกี้ นายกูนี้ กินแต่แฮง แกล้งเฮาปล่อย
บ่เคยซ่อย ถืกตีซ้ำ กรรมนี้ไซร้ ต้องไล่แทง
ขอแสดงธรรมส่ำนี้ เป็นพิธีให้คิดซ่อย
เป็นถ้อยธรรมปัญหาแก้ แพพื้นภาคเพียร พี่น้องเอ้ย
ดนๆๆมาเอาผญามาฝากจ้า
Bookmarks