-
Maximum learning
ศิลปิน นักเขียน
ดึกสงัด...ในคืนมืด
**************
ดึกสงัด...ในคืนมืด
**************
ดึกสงัด...ในคืนมืด
ดึกสงัดในคืนหนึ่ง ในสงบจึงพบกระแสจิต
ขุมคลังแห่งความคิด ขอบข่ายที่ติดไปจนตาย
ล่องลอยเคว้ง บรรเลงในคราหมาย
ค่ำคืนไม่คืนคลาย คงคล้ายกับรอคอย
พึมพรำกับตัวเอง คล้ายลอยเคว้งอยู่กลางฟ้า
ละล่องลอยพา เหมือนหาคว้าในความหมาย
น้ำค้างในยามนี้ ยามเงียบเสียงโปรยปราย
พร่างพราวพร้อยพราว ในคืนหนาวที่ไร้รอย
เมฆในความมืด ยิ่งมืดมัวสลัวจน
สงัดสงบไร้ผู้คน ยิ่งผจญกับรอยคอย
ผ่านขุนเขาผ่านลำเนา แนวธาราดาราพร้อย
คนรอคอย อยู่ไกลคว้า
คืนนี้สงัด ยามไร้ความสับสน
ไร้ผู้ไร้คน มีเพียงดารา
ยืนมองที่ปลายนา ยิ่งพาให้เคว้งคว้าง
เสียงทุยสะบัดหาง ไม่ห่างเพื่อน....หนอเจ้าทุย
[wma]http://khonsurin2.webs.com/000%20Doungdao%20Doungta%20Doungjai.wma[/WMA]
++++++++++++++++++
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย khonsurin; 19-04-2012 at 16:22.
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
ในค่ำคืนเหว่ว้า มืดมิด มืดสนิทไร้ดวงดาว
ฉันนั่งนิ่งๆ หายใจช้าๆ เดียวดาย
อะไรหนอ ทำให้เราไม่ยอมนอน
อะไรหนอ ทำให้เราคิดมาก
กากน้ำค้างค่อยโรย เกาะตามผิวหนัง
ลำพังแค่น้ำค้าง ฉันยังไม่ยอมนอนหรอก
สายลมโบยโบกมา เฉื่อยฉิ่ว
จิ้งหรีดร้อว กิ้ว กิ้ว ทำไมไม่ยอมนอน
ยังคง..ยังก่อน ในดึกสงัด ...ในคืนมืด
***บางอารมณ์ ก็อยากทำอะไรที่ไร้สาระบ้าง ในบางเวลา
-
ศึกษาหาความรู้
ดึกสงัด...ในคืนมืด
แสงแห่งธรรมนำส่องในยามดึก ยังเฝ้าฝึกตนให้พ้นจากโลกวิถี
แม้ไร้แสงแห่งคืนในราตรี ใจดวงนี้ยังสว่างเพราะแสงธรรม
ใจสงบปล่อยวางการปรุงแต่ง จิตร้อนแรงก็หยุดสู่สภาวะที่เหมาะสม
แม้กายหนาวเพราะกระทบสายลม ใจภิรมย์เพราะสุขแห่งรสธรรม
ในคืนมืดที่สงัดในป่า ท้องนภายังมีแสงดาวคู่ราตรี
ใจมืดบอดอยากที่จะพบสุขแห่งวิถี ใจที่มีแสงแห่งธรรมย่อมสว่างทุกกาล
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kkict; 01-10-2012 at 10:15.
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks