มีภาระกิจต้องกลับบ้าน ตจว. อีกแล้ว ล้อหมุนออกจาก กทม. 5 ทุ่ม ไปแจ้งกับระหว่างขึ้นเขา
ข้ามจากเพชรบูรณ์ หล่มเก่า น้ำหนาว ข้ามไปเมืองเลย ฝนตกเซาใหม่ๆ หมอกหลายคักทัศนวิสัยบ่ค่อยดี
เข้าเขตบ้านแจ้งแล้ว เห็นภูเขาฟูจิเมืองไทย ซื่อว่าภูหอหรือภูงอบ (ตำนานนิทานนางผมหอมลูกช้าง)
พอไปฮอดบ้านฟ้าวไปเฮ็ดภาระกิจหลักงานนี้ให้จบก่อน ไปหาหลวงพ่อจันทร์ ที่คนภูหลวงเคารพ
นับถือมาแต่น้อย
เสร็จภาระกิจแล้วกะเตรียมตัวไปกินข้าวนา มีนี้ตกลงกันว่าสิไปนาบ้านก่อน มื้ออื่นจั่งไปนาห้วย
เอารถประจำตำแหน่งของเฒ่าพ่อไป
ไปฮอดนาท่าน ผอ. ร.ร.วังสะพุง กับพี่เขย เผิ่นใส่มองปลาซิวไว้ถ่าก้อยแล้ว
ท่าน ผอ. จัดการฟักปลาซิวก้อย เบิ่งเขียงเผิ่นมักอยู่กับธรรมชาติคัก เสาเสาเถียงนาฮ้นละ
เทน้ำล้างกะใช้ได้เลย
เสบียงมีแต่ปลาซิว อยากกินปลาใหย่ พี่เขยกะเลยมาลงซ่อน ผลปรากฎว่ามีแต่แห้วเต็มสวิง
เฒ่าแม่เลาจัดการหมกปลาซิว หมกก้อยปลาสำหรับคนย้านพยาธิสังกระในตับ หักหน่อไม้
ข้างเถียงมาเผาไว้ให้ลูกซายหล้าไปกินกรุงเทพฯ
ได้เวลากระซับวงล้อมแล้ว มาพี่น้องบ้านมหามากินเข่าป่า(นา) นำกัน แซ๊บ...แซบ
ผักสำหรับกับก้อยปลาหลายคัก ปลอดสารพิษจากข้างเถียง
มื้ออื่นวางแผนกันไปนาห้วย โปรดติดตามตอนที่ 2
ที่ขาดบ่ได้ : ขอบคุณเว็บบ้านมหาที่ให้โอกาศนำเสนอครับ
Bookmarks