ความร้ายแรงของโรคหนังเน่า เก็บเอามาฝาก เกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว คือเถ่าพ่อของอาวอ้วนเอง
รายละเอียดโรคหนังเน่า http://www.baanmaha.com/community/th...tml#post372301
ย่อนความดู๋ความหมั่นของผุเฒ่า บ่จักอยู่จักเซาเทิงเลี้ยงเป็ดเลี้ยงไก่ ปลาดุก กบ มื่อสิเป็น แล่นไปนา
ท่งข้างๆ เพิ่นผั่นฉีดยาฆ่าหญ้า จะของผั่นมีแผลไม้ขีดน้อยๆ ติดเชื้อจากเล้าเป็ดผสมกับยาฆ่าหญ้าหรือได๋บู๋
กะเลยเป็นโรคหนังเน่า อาการลุกลามเพียงเย็นพฤหัสไข้สูง เช้าวันศุกร์ ขาบวม ตอนเย็น ขายังบวมแดง ร้อน และมีตุ่มพองเหมือนน้ำร้อนลวก
ไปหาหมอเย็นวันศุกร์ หมอให้ผ่าตัด ตอนเช้าวันเสาร์ ที่ 26 พค. เฉพาะบริเวณหลังเท้า และตาตุ่มด้านในเท้าขวา
เช้าวันอาทิตย์พบเชื้อลุกลามขึ้นไปที่่น่อง เย็นวันจันทร์ ผ่าตัดอีกที คราวนี้ เอาหนังตั้งแต่ใต้เข่าลงไปออกทั้งหมดเหลือแต่ที่ฝ่าเท้า
แล้วยังพบเชื้อลามขึ้นไปบนต้นขา แต่ยังดีที่ยาช่วยต้านใว้ได้ ไม่งั้นคงต้องผ่าอีกที
จากวันนั้นถึงวันนี้ ล้างแผลเช้าเย็น รักษามา 3 อาทิตย์ เนื้อเริ่มงอกใหม่ ต้องใช้เวลารักษาอีกร่วม 2 เดือน
แผลแดงดีมาก
เนื้อใหม่กำลังเกิด บำรุงไข่วันละ 3-4 ฟอง นม 3-4 กล่อง
ล่าสุดแผลดีขึ้นมากเปิดแผล สามวันครั้ง ทำแผลด้วยวิธีสูญญากาศ (VAC Dressing)
เก็บเอาภาพจริงๆ มาฝาก กับหนึ่งครั้งในชีวิต ที่ได้ดูแลบุพการี เทเยี่ยว อุ้มขี้ เช็ดเนื้อเช็ดตัว
ทำแล้วคึดพ้อตอนเพิ่นดูแลเฮาตอนเป็นเด็กน้อย คุ้มค่าจริงๆ กับการตัดสินใจกลับคืนบ้านเกิดในครั้งนี้
ทุกมื่อนี่กะยังกินนอนยุโรงบาล สิพอเดือนแล้ว สงสัยสิต้องจีบสาวพยาบาลมาซ่อยเบิ่งเฒ่าพ่อจักคนสองคนสาแล้ว
ขอภัยกับภาพที่ทำให้หวาดเสียว
Bookmarks